Long time ago / De echte pelgrims van vroeger
Door: hans2hike
Blijf op de hoogte en volg hans
29 Mei 2013 | Frankrijk, Aumont-Aubrac
.
Day 92 We/Wo: Saugues -》Saint-Alban-sur-Limagnole 35 km
( Margeride-pas 1304 m )
Day 93 Th/Do: Saint-Alban-sur-Limagnole -》Aumont Aubrac 17 km
( zie Nederlands hieronder )
The next day I know I have to walk far to Saint-Alban-sur-Limagnole. From French people I hear that all earlier sleeping places are fully booked. So I go for a long walk. It is 35 km from 960 meter to the second highest summit of the Pyrenees on the Margeride Pass at 1304 m. Here was long time ago a pelgrimshospitium, to help sick pilgrims. The pilgrimage route from ‘Le-Puy-en-Velay’ is already used since the year 1100, so many have gone before us.
We realize that these pilgrims walked in sandals and a robe without our luxurious rain gear and hiking shoes. So in this kind of weather, they were soaked and getting very ill or died.
A trip with a lot more risk as for us.
Then I walk down to 950 m. With hail and snow. Fortunately, we find for lunch an old waterproof hut. I walk alone again what feels good for a moment. Along the way I meet my dear pilgrim’s friends again. Benjamin first, then Sebastian and also the Flemish Mario with his dog Esra. Then the old but tough Jean from France. The hard core that continues to Santiago;)
It is fascinating to meet and talk with each other. Yet we all go our separate ways again. I walk another 20 km more alone. Over the pass. I stop by the little church there. I give some water to another pilgrim Patrick from Canada, who forgot to re-fill water and is looking bad. And ended up in a cozy cottage after a long walk. Some sleep for tomorrow. Peter from Welsh is there who wanted to help Franz and me, in Le Puy en Velay. Andrew and Elfi from Austria, and Veronique and Nou from France who help us tremendously.
Thursday, it is only 17 km to Aumont Aubrac. That feels so short that I almost want to continue, but by then I'm really in the remote area of the Aubrac. Fortunately, I see friends again and we together find a Gite and have a very pleasant evening. And we gather energy for the Aubrac
Here you have to do your best to be alone;)
But still I have my beautiful hours on the road in silence. A nice balance.
---
De echte pelgrims van vroeger
De volgende dag weet ik dat ik ver moet lopen naar Saint-Alban-sur-Limagnole. Van de Fransen hoor ik dat alle overnachtingen daarvoor volgeboekt zijn. Dus flink doorstappen maar. Het wordt 35 km van 960 m naar de op een na hoogste top voor de pyreneeën over de Margeride-pas op 1304 m. Hier was vroeger een pelgrimshospitium. De pelgrimsroute vanaf Le Puy en Velay is al in het jaar 1100 omschreven, dus velen zijn ons voorgegaan.
Wij beseffen ons dat deze pelgrims op sandalen en in een mantel zonder onze luxe regenkleding en wandelen schoenen liepen. Dus waren zij doorweekt en doodzoek door dit soort weer.
Een tocht met veel meer gevaar voor hun.
Daarna is het weer afdalen naar 950 m. Met hagel en sneeuw. Gelukkig vinden wij voor de lunch een oude maar waterdichte berghut. Ik ben alleen op weg gegaan wat goed voelt. Onderweg ben ik de mij dierbare pelgrims tegengekomen. Eerst Benjamin, daarna Sebastian en dan ook nog de Vlaamse Mario met zijn hond Ezra. Dan nog de oude maar taaie Jean. De harde kern die doorloopt naar Santiago ;)
De gesprekken zijn weer boeiend. Maar toch gaan wij allemaal weer onze eigen weg. Ik loop nog 20 km alleen door. Over de pas. Nog even langs het kleine kerkje daar. Een andere pelgrim Patrick uit Canada nog wat water gegeven. En na een lange tocht in een gezellige gite beland. Lekker slapen voor morgen. Peter uit Wales is daar die Franz en mij wou helpen in Le Puy en Velay. En Andreas en Elfi uit Oostenrijk, en Veronique en Nou uit Frankrijk die ons geweldig helpen.
Donderdag maar 17 km naar Aumont Aubrac. Dat voelt zo kort dat ik bijna door wil lopen, maar daarna kom ik echt in het dunbevolkte Aubrac gebied. Gelukkig zie ik weer bekenden en vinden wij samen een gite en volgt weer een zeer gezellige avond. En verzamelen wij energie voor de Aubrac
Hier moet je je best doen om alleen te zijn ;)
Maar toch heb ook mijn mooie uren onderweg in de stilte. Een mooie balans.
Day 92 We/Wo: Saugues -》Saint-Alban-sur-Limagnole 35 km
( Margeride-pas 1304 m )
Day 93 Th/Do: Saint-Alban-sur-Limagnole -》Aumont Aubrac 17 km
( zie Nederlands hieronder )
The next day I know I have to walk far to Saint-Alban-sur-Limagnole. From French people I hear that all earlier sleeping places are fully booked. So I go for a long walk. It is 35 km from 960 meter to the second highest summit of the Pyrenees on the Margeride Pass at 1304 m. Here was long time ago a pelgrimshospitium, to help sick pilgrims. The pilgrimage route from ‘Le-Puy-en-Velay’ is already used since the year 1100, so many have gone before us.
We realize that these pilgrims walked in sandals and a robe without our luxurious rain gear and hiking shoes. So in this kind of weather, they were soaked and getting very ill or died.
A trip with a lot more risk as for us.
Then I walk down to 950 m. With hail and snow. Fortunately, we find for lunch an old waterproof hut. I walk alone again what feels good for a moment. Along the way I meet my dear pilgrim’s friends again. Benjamin first, then Sebastian and also the Flemish Mario with his dog Esra. Then the old but tough Jean from France. The hard core that continues to Santiago;)
It is fascinating to meet and talk with each other. Yet we all go our separate ways again. I walk another 20 km more alone. Over the pass. I stop by the little church there. I give some water to another pilgrim Patrick from Canada, who forgot to re-fill water and is looking bad. And ended up in a cozy cottage after a long walk. Some sleep for tomorrow. Peter from Welsh is there who wanted to help Franz and me, in Le Puy en Velay. Andrew and Elfi from Austria, and Veronique and Nou from France who help us tremendously.
Thursday, it is only 17 km to Aumont Aubrac. That feels so short that I almost want to continue, but by then I'm really in the remote area of the Aubrac. Fortunately, I see friends again and we together find a Gite and have a very pleasant evening. And we gather energy for the Aubrac
Here you have to do your best to be alone;)
But still I have my beautiful hours on the road in silence. A nice balance.
---
De echte pelgrims van vroeger
De volgende dag weet ik dat ik ver moet lopen naar Saint-Alban-sur-Limagnole. Van de Fransen hoor ik dat alle overnachtingen daarvoor volgeboekt zijn. Dus flink doorstappen maar. Het wordt 35 km van 960 m naar de op een na hoogste top voor de pyreneeën over de Margeride-pas op 1304 m. Hier was vroeger een pelgrimshospitium. De pelgrimsroute vanaf Le Puy en Velay is al in het jaar 1100 omschreven, dus velen zijn ons voorgegaan.
Wij beseffen ons dat deze pelgrims op sandalen en in een mantel zonder onze luxe regenkleding en wandelen schoenen liepen. Dus waren zij doorweekt en doodzoek door dit soort weer.
Een tocht met veel meer gevaar voor hun.
Daarna is het weer afdalen naar 950 m. Met hagel en sneeuw. Gelukkig vinden wij voor de lunch een oude maar waterdichte berghut. Ik ben alleen op weg gegaan wat goed voelt. Onderweg ben ik de mij dierbare pelgrims tegengekomen. Eerst Benjamin, daarna Sebastian en dan ook nog de Vlaamse Mario met zijn hond Ezra. Dan nog de oude maar taaie Jean. De harde kern die doorloopt naar Santiago ;)
De gesprekken zijn weer boeiend. Maar toch gaan wij allemaal weer onze eigen weg. Ik loop nog 20 km alleen door. Over de pas. Nog even langs het kleine kerkje daar. Een andere pelgrim Patrick uit Canada nog wat water gegeven. En na een lange tocht in een gezellige gite beland. Lekker slapen voor morgen. Peter uit Wales is daar die Franz en mij wou helpen in Le Puy en Velay. En Andreas en Elfi uit Oostenrijk, en Veronique en Nou uit Frankrijk die ons geweldig helpen.
Donderdag maar 17 km naar Aumont Aubrac. Dat voelt zo kort dat ik bijna door wil lopen, maar daarna kom ik echt in het dunbevolkte Aubrac gebied. Gelukkig zie ik weer bekenden en vinden wij samen een gite en volgt weer een zeer gezellige avond. En verzamelen wij energie voor de Aubrac
Hier moet je je best doen om alleen te zijn ;)
Maar toch heb ook mijn mooie uren onderweg in de stilte. Een mooie balans.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
