To a special Monastery / klooster
Door: hans2hike
Blijf op de hoogte en volg hans
12 Juni 2013 | Frankrijk, Lascabanes
.
Day 106 We/Wo: Cahors -》Escayrac 29 km
( zie Nederlands hieronder )
After a nice rest in Cahors I leave in lovely sunshine. I leave the city over the medieval bridge ‘Le Pont Valentre’. That makes an impression when you walk on the old stones, under the high towers. Many pilgrims have walked here before you. After this bridge, the route climbs up a steep path from the valley of the Lot to the hilly landscape of limestone Quercy. When I stop and enjoy the view, I see that Mario is approaching out of the valley. He is on his way with his dog, walking from Cluny to Lourdes. I've met him before with Benjamin and Sebastian. So I heard stories about him and his dog. The Camino tam tam :)
Rare and beautiful is it to be able to speak your own language again :)
I'll wait for him and together we continue our way. That is so relaxed that we stay a few days together. With his sweet dog Esra running around us. Lovely to talk together, Flemish Dutch
It's a hot day and we walk up and down. France is rarely flat. We meet some other pilgrims along the way, and arrive tired at the final destination for this day according our guide book: Lascabanes. The Gite there is full. We received a hint about a special place a few kilometers further on. But we are really tired and want to know whether we are welcome at this place. With our mobile we cannot call. And the lady who we ask to call looks very overworked. Too many people need help and she is cooking also for 17 pilgrims. I feel sorry for her, but I really need her help. But when I show my credential recommendation of the Clarisse, she helps us very good and phones for us. We are welcome in the monastery and begin the final walk up for this day to Escayrac.
In the Dominican monastery we hesitate to step inside. We arrived after 20:00 what is very late for a monastery. But we are very hospitably received by the sisters and passed on to the volunteers Philippe and Jurielle who are happy to take care of pilgrims. So we can fresh up and they have a delicious dinner prepared for us. What a treat for us as the only two pilgrims there ... or actually three, plus the good Esra :)
A lovely quiet place. Difficult to leave, so peaceful. But in the morning we have to go on again. A rest day I had just in Cahors :)
But this is a fantastic place to rest.
---
Naar een bijzonder klooster
Na een mooie rust in Cahors vertrek ik in een heerlijk zonnetje. Ik verlaat de stad over de middeleeuwse brug 'Le Pont Valentre'. Dat maakt indruk als je over die oude stenen loopt onder de hoge torens door. Veel pelgrims zijn je voorgegaan. Aan de overkant van deze brug klimt de route via een steil pad omhoog uit het rivierdal van de Lot naar het heuvelachtig landschap van kalksteen van de Quercy. Als ik sta te genieten van het uitzicht zie ik diep onder mij Mario met zijn hond aan komen lopen. Vanuit Cluny is hij onderweg naar Lourdes. Ik heb hem eerder ontmoet via Benjamin en Sebastian, na nog eerder al verhalen over hem en zijn hond gehoord te hebben. De camino tam tam :)
Zeldzaam en mooi is dat om weer je eigen taal te kunnen spreken :)
Ik wacht hem op en samen gaan wij verder op pad. Dat gaat zo relaxed dat wij een paar dagen samen oplopen. Met zijn lieve hond Esra die om ons heen rondstruint. Heerlijk om samen Vlaams Nederlands te spreken.
Het is een warme dag en het gaat weer op en neer. Frankrijk is zelden plat. Ontmoeten nog wat anderen onderweg, en komen vermoeid aan op de eindbestemming voor deze dag volgens het boekje Lascabanes. De gite daar zit vol. We hebben een tip gekregen over een bijzondere plek een paar kilometer verder op. Maar we zijn echt moe en willen zeker weten of wij daar terecht kunnen. Met ons mobiel lukt dit niet. En de dame die wij willen vragen te bellen ziet er erg overspannen uit en moet teveel mensen tegelijk helpen en ook nog voor 17 pelgrims daar koken. Ik heb medelijden met haar, maar heb haar hulp echt nodig. Maar na het tonen van mijn geloofsbrief worden wij super geholpen en wordt er voor ons gebeld. Wij kunnen terecht in het klooster verderop en beginnen aan de laatste tocht omhoog deze dag naar Escayrac.
In het Dominicanen klooster daar stappen wij aarzelend binnen. Het is al 20 uur. Maar wij worden zeer gastvrij ontvangen door de zusters en ook Philippe en Jurielle die blij zijn pelgrims te mogen verwennen. Dus kunnen wij ons opfrissen en wordt er een heerlijk diner voor ons klaargemaakt. Wat een verwennerij voor ons als de enige twee pelgrims daar ... of eigenlijk drie, plus de brave Esra :)
Een heerlijke stilte plek om niet meer te verlaten. Maar 's morgens gaan wij naar de Lauden en vertrekken toch weer verder. Een rustdag had ik net gehad in Cahors :)
Dit is een fantastische plek om tot rust te komen.
Day 106 We/Wo: Cahors -》Escayrac 29 km
( zie Nederlands hieronder )
After a nice rest in Cahors I leave in lovely sunshine. I leave the city over the medieval bridge ‘Le Pont Valentre’. That makes an impression when you walk on the old stones, under the high towers. Many pilgrims have walked here before you. After this bridge, the route climbs up a steep path from the valley of the Lot to the hilly landscape of limestone Quercy. When I stop and enjoy the view, I see that Mario is approaching out of the valley. He is on his way with his dog, walking from Cluny to Lourdes. I've met him before with Benjamin and Sebastian. So I heard stories about him and his dog. The Camino tam tam :)
Rare and beautiful is it to be able to speak your own language again :)
I'll wait for him and together we continue our way. That is so relaxed that we stay a few days together. With his sweet dog Esra running around us. Lovely to talk together, Flemish Dutch
It's a hot day and we walk up and down. France is rarely flat. We meet some other pilgrims along the way, and arrive tired at the final destination for this day according our guide book: Lascabanes. The Gite there is full. We received a hint about a special place a few kilometers further on. But we are really tired and want to know whether we are welcome at this place. With our mobile we cannot call. And the lady who we ask to call looks very overworked. Too many people need help and she is cooking also for 17 pilgrims. I feel sorry for her, but I really need her help. But when I show my credential recommendation of the Clarisse, she helps us very good and phones for us. We are welcome in the monastery and begin the final walk up for this day to Escayrac.
In the Dominican monastery we hesitate to step inside. We arrived after 20:00 what is very late for a monastery. But we are very hospitably received by the sisters and passed on to the volunteers Philippe and Jurielle who are happy to take care of pilgrims. So we can fresh up and they have a delicious dinner prepared for us. What a treat for us as the only two pilgrims there ... or actually three, plus the good Esra :)
A lovely quiet place. Difficult to leave, so peaceful. But in the morning we have to go on again. A rest day I had just in Cahors :)
But this is a fantastic place to rest.
---
Naar een bijzonder klooster
Na een mooie rust in Cahors vertrek ik in een heerlijk zonnetje. Ik verlaat de stad over de middeleeuwse brug 'Le Pont Valentre'. Dat maakt indruk als je over die oude stenen loopt onder de hoge torens door. Veel pelgrims zijn je voorgegaan. Aan de overkant van deze brug klimt de route via een steil pad omhoog uit het rivierdal van de Lot naar het heuvelachtig landschap van kalksteen van de Quercy. Als ik sta te genieten van het uitzicht zie ik diep onder mij Mario met zijn hond aan komen lopen. Vanuit Cluny is hij onderweg naar Lourdes. Ik heb hem eerder ontmoet via Benjamin en Sebastian, na nog eerder al verhalen over hem en zijn hond gehoord te hebben. De camino tam tam :)
Zeldzaam en mooi is dat om weer je eigen taal te kunnen spreken :)
Ik wacht hem op en samen gaan wij verder op pad. Dat gaat zo relaxed dat wij een paar dagen samen oplopen. Met zijn lieve hond Esra die om ons heen rondstruint. Heerlijk om samen Vlaams Nederlands te spreken.
Het is een warme dag en het gaat weer op en neer. Frankrijk is zelden plat. Ontmoeten nog wat anderen onderweg, en komen vermoeid aan op de eindbestemming voor deze dag volgens het boekje Lascabanes. De gite daar zit vol. We hebben een tip gekregen over een bijzondere plek een paar kilometer verder op. Maar we zijn echt moe en willen zeker weten of wij daar terecht kunnen. Met ons mobiel lukt dit niet. En de dame die wij willen vragen te bellen ziet er erg overspannen uit en moet teveel mensen tegelijk helpen en ook nog voor 17 pelgrims daar koken. Ik heb medelijden met haar, maar heb haar hulp echt nodig. Maar na het tonen van mijn geloofsbrief worden wij super geholpen en wordt er voor ons gebeld. Wij kunnen terecht in het klooster verderop en beginnen aan de laatste tocht omhoog deze dag naar Escayrac.
In het Dominicanen klooster daar stappen wij aarzelend binnen. Het is al 20 uur. Maar wij worden zeer gastvrij ontvangen door de zusters en ook Philippe en Jurielle die blij zijn pelgrims te mogen verwennen. Dus kunnen wij ons opfrissen en wordt er een heerlijk diner voor ons klaargemaakt. Wat een verwennerij voor ons als de enige twee pelgrims daar ... of eigenlijk drie, plus de brave Esra :)
Een heerlijke stilte plek om niet meer te verlaten. Maar 's morgens gaan wij naar de Lauden en vertrekken toch weer verder. Een rustdag had ik net gehad in Cahors :)
Dit is een fantastische plek om tot rust te komen.
-
17 Juni 2013 - 20:41
Angelique:
Net met Dave zitten kijken waar je bent en hoever je al gelopen hebt....respect!!!!!
Groetjes van de Bosjes -
17 Juni 2013 - 21:53
Zuster Marianne:
Waar kun je beter terecht dan in een klooster met echte zusters! Mooi en zo'n geloofsbrief is toch wel handig... Geluk en zegen onderweg! Marianne -
17 Juni 2013 - 22:25
Ida Rutten:
Hans, wat maak je een geweldige pelgrimstocht.
Ook wij waren in mei in Cahors, ik weliswaar niet als pelgrim, maar heb toch geproefd aan het pelgrimsleven. Ik ben blij te vernemen dat alles goed gaat en dat je lijf je niet in de steek laat.
Ik heb vandaag Nelly Kanters nog gesproken, ook zij leeft intens met je mee. Bon camino en tot horens.
Ida Rutten. -
18 Juni 2013 - 10:57
Frans En Jos Smeijers:
Hai Hans Even een teken van leven uit het zeer warme Eersel. Ook Frans en ik volgen jou op de voet.
Weliswaar op de kaart, maar zijn vorige maand, op weg met de camper naar Portugal,alvast een kijkje in Santiago genomen. Op weg daarheen zijn we herhaalde malen de camino gekruist en hebben ook veel pelgrims gezien. Wat een volhouders zijn jullie toch en dan moet ik denken aan Hebreeen 12:1 dat we vastberaden de wedloop moeten lopen die voor ons ligt. Willen we het einddoel bereiken, dan zullen we de blik gericht moeten houden op Jezus, de leidsman en voleinder van ons geloof. Hans, naar onze mening zijn jullie daar allemaal heel goed mee bezig. Wandel, door Gods Geest geleid, in Zijn voetsporen verder en geniet van zijn geweldige schepping!!
Groetjes Frans en Jos
-
18 Juni 2013 - 12:27
SJAAK KLOK:
HANS WAT GEWELDIG WAT JE DOET, IK WAS HEEL GRAAG MET JE MEE GEGAAN
HEEL VEEL GROETEN VAN SJAAK EN LIES MOGEN GOD JE BEGELEIDEN OOK OP DE
TERUG WEG TOT HORENS
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
