From Sun to Mud / Van zon naar modder

.
Day 110 Su/Zo: Espalais -》Miradoux 20 km
Day 111 Mo/Ma: Miradoux -》Marsolan 26 km

( zie Nederlands hieronder )

It is getting hotter these days, 30 or 35 ° Celsius. That feels great after all the cold weather but I have to adjust to it. I should leave earlier in the morning, but I cannot get used to that yet, but I enjoy the sunshine. I say Mario farewell, leave ‘Par Chemin’ relaxed and stay some time on the market to eat and buy some food since Sunday and Monday shops are closed. On this market I meet Mario once more again. A nice surprise. Cozy we stay some time together on the market and finally I leave at 11 am for my Camino of this day. Too hot it is on midday and I stop in the shade with a nice view, lying down in the grass. Siesta :)
Just before Miradoux I am stopped by Therese at her Gite. For a moment I doubt yet to walk further, but I'm too tired and rest and stay in this Gite with Hubert from Walloon Belgium and Emile from Switzerland. Another example of French, German and English communication to understand each other. Therese is very special, many others walk by, but Therese really has a heart of gold and makes a special impression on me when she helps Barblin from Switzerland gives her lots of food and drink, when she passes by in the evening. I know her from the group where Mario was walking with. Bravely she walks alone in the evening on the road, crossing long distances. She is planning to walk until late in the evening and sleep outside. In a hurry because she wants to meet another pilgrim a few days later. We hope to meet again later for a good talk, both on the road to Santiago, so plenty of time we think. But I will meet Barblin not anymore. That is how it goes on the Camino.
I left early on Monday, enthusiastically waved off by Therese. It's a bit cooler, that walks much better. In Lectoure I enjoy a quiet moment in the old church and read a pilgrims psalm: “ Show me the way ... "
I walk further, meet pilgrim friends and walk with them to their reserved Gite in Marsolan. And I can stay there. I got the last bed. Apparently every bed is booked in this area. It feels special to walk in this trust. Sometimes you have the last bed.
The past few days, I am also aware that the sun has dried up the ground. Lots of mud was here for the pilgrims who walked here two weeks before us. I read about the floods and slipping in the mud on Carla's blog. I think I have not to worry anymore about this mud.

But in the evening and at night, it is raining heavily. I prepare myself in the usual rainwear of the last months and continue again :) The mud is already waiting for us :)

---

Van zon naar modder

Het wordt deze dagen steeds heter, 30 of 35 ºC, blij na al het koude weer maar ik moet mij wel aanpassen. Eigenlijk eerder vertrekken, maar dat lukt nog niet, omdat ik ook zo enorm geniet. Ik vertrek alleen en blijf nog wat hangen op de markt om te eten en ook voorraad voor onderweg in te slaan omdat zondag en maandag veel dicht is. Kom Mario nog een keer tegen in het dorp, en dat blijft gezellig en ben om 11 uur eindelijk dan toch echt op pad. Veel te heet later dus veel stoppen en in de schaduw bij een mooi uitzicht even helemaal onderuit in het gras. Siesta :)

Net voor Miradoux word ik opgevangen door Therese bij haar herberg. Even twijfel ik nog door te lopen, maar ik ben te moe en blijf en rust daar uit samen met Hubert uit Waals Belgie en Emile uit Zwitserland. Weer een staaltje Frans, Duits en Engels spreken om elkaar te verstaan. Therese is heel apart, veel anderen lopen door, maar Therese heeft echt een hart van goud en maakt op mij een bijzondere indruk als zij Barblin uit Zwitserland vol eten en drinken stopt als zij in de avond voorbijkomt. Haar ken ik van de groep waar Mario meeliep. Dapper is zij alleen in de avond onderweg, loopt grote afstanden en zij is van plan tot laat in de avond door te gaan en buiten te slapen. Opschieten omdat zij iemand wil ontmoeten een paar dagen verderop. Wij hopen elkaar ook weer te ontmoeten na een goed gesprek eerder, allebei onderweg naar Santiago dus nog genoeg tijd. Maar Barblin zie ik niet meer terug. Zo gaat dat ook op de camino.

Maandag vroeg vertrokken, enthousiast uitgezwaaid door Therese. Het is iets koeler, loopt veel beter. In Lectoure geniet ik van een stil moment in de oude kerk en lees een pelgrims psalm 'wijs mij de weg ...'
Ik ga nog verder, ontmoet bekenden en loop mee naar hun gereserveerde gite in Marsolan. En ook ik mag daar blijven. Ik heb het laatste bed. Blijkbaar zit ook alles vol in de omgeving. Wonderlijk zo te lopen in vertrouwen.
De afgelopen dagen ben ik mij ook bewust dat de zon veel modder heeft opgedroogd. Van pelgrims als Carla uit Nederland, die hier 2 weken voor ons liep, las ik over overstromingen en uitglijden in de modder. Ik denk dat niet meer mee te hoeven maken.

Maar 's avonds en 's nachts gaat het toch flink regenen. Ik pak mij in, in de vertrouwde regenkleding van de maanden hiervoor en ga weer verder :) De modder ligt al op ons te wachten :)