Into the silence / De stilte in

.
Day 62 Mo/Ma: Lac les Settons -》Athez (Anost) 25 km

( zie Nederlands hieronder )

My hotel in Les Settons was very nice. Unfortunately the Wi-Fi too weak to post pictures. I make a lot of photos and movies, but can better accept to work more on that when I am back home, and share it than with you. But I like to show where my walked.
The hotel and restaurant was really a place that I would have enjoyed a lot with Maria. What makes me feeling 'alone' stronger in the middle of French and also many Dutch tourists, who have no idea that I arrived by feet here. Atmospheric but not real pilgrimage place. But close to the route. I am longing to a nice conversation with another pilgrim, in any language. But that will not happen now probably because not many pilgrims walk this route in the Morvan. Also no tourist hikers because of to the cold and rainy weather. So I have the whole forest for myself. Although I would get a big surprise this day. First I walked peaceful along the lake, enjoying the singing of the birds and the green nature. Then I see suddenly a dog standing on my path, who kept staring at me. I thought of all the stories about aggressive wild dogs, but decided to walk on. Trying to show no fear or stress. But this sweet animal was not aggressive, but began to run with me, as if I was his boss. Very touching, but not so practical now :) I still need to walk 2000 km further, so I tried to ignore the dog, heart broking when I saw that he followed me, and always looked back if I was still there. To the collar, I saw that he must have a home somewhere hear. But I could ask nobody for advice. So I was already trying to walk a few times quickly in another direction, but then he ran quickly back to me. It reminded me a lot of our dog that we had years ago at home. When I was coming close to a busy road I can managed to send him back , waving with my sticks. Finally the dog walked back home. Pathetic but wiser.

I had a delicious good dinner and breakfast in that little hotel, which turned out to be wise. Because much faster than I expected, I walked into the higher Morvan where are nearly no shops and restaurants. Anost was my last option for that, but everything was closed between 12:00 and 16:00. At the Mairie they advised me to walk to the Gite d'Etape in Athez. A giant cozy old school building, with 26 beds and big kitchen all for myself. So I used my emergency meal from the Netherlands, and started to plan how I could survive the next days with my sandwiches. I should walk fast to the other side of the Mont Beuvray and Le Haut-Folin, the highest and steep peaks here in the Morvan. Planned to leave very early tomorrow.
But first a good sleep in my cottage / school alone, special because the front door could not be locked. So anyone could walk inside, but in a lovely quiet hamlet :)

---

De stilte in

Het hotelletje in Les Settons was heel sfeervol. Had helaas een te zwakke wifi om foto's te plaatsen. Ik knip en film heel wat af, maar moet misschien maar accepteren hier later iets moois van te maken en met jullie te delen, als ik thuis ben. Jammer want ik laat jullie graag nu al meekijken onderweg.
Het hotel en restaurant was echt iets waar ik samen met Maria enorm van genoten zou hebben. Maar daardoor voelde ik het 'alleen zijn' des te sterker te midden van Franse en ook veel Nederlandse toeristen, die er geen flauw idee van hadden, dat ik hierheen was komen lopen. Sfeervol maar toch geen echt pelgrims plekje. Wel direct aan de route. Ik begin te verlangen naar een mooi gesprek met een andere pelgrim, in wat voor taal dan ook. Maar die lopen er nu weinig op deze route, werd mij later verteld verder in de Morvan. Ook geen toeristische wandelaars door het frisse weer dus het hele bos voor mij alleen. Hoewel daar kwam onderweg toch verrassend verandering in. Eerst heerlijk langs het meer gelopen, opgefleurd door het zingen van de vogels en de weldadig groene natuur. Toen ik ineens een hond op mijn pad zag staan, die mij aan bleef staren. Ik dacht aan al de verhalen over agressieve wilde honden, en besloot zo ontspannen mogelijk langs te lopen. Maar dit lieve beest was helemaal niet agressief, maar begon met mij mee te lopen, alsof ik zijn baasje was. Heel aandoenlijk, maar niet zo praktisch nu ik toch nog zo'n 2000 km verder moet :) Ik probeerde hem/haar te negeren, hoewel mijn hart brak toen ik zag dat hij mij vooruitliep, maar steeds omkeek of ik er nog was. Aan de halsband zag ik dat hij toch ergens thuis moest horen. En geen mens te zien waar ik het aan kon vragen.  Dus probeerde ik al een paar keer snel een andere kant uit te lopen, maar dan rende hij met het grootste gemak weer achter mij aan. Deed mij erg aan onze hond van vroeger denken. Toen ik vlakbij een drukke weg ging komen, heb ik hem uiteindelijk toch terug kunnen sturen door met mijn stokken te zwaaien. Gedwee liep hij weer terug naar huis. Zielig maar verstandiger.
Wel heerlijk gegeten in dat hotelletje, wat niet onverstandig bleek te zijn. Want veel sneller dan ik had verwacht liep ik de hogere Morvan in waar bijna geen winkels en restaurants te vinden zijn. In Anost was genoeg, maar alles net dicht tussen 12 en 16 uur.  Bij de Mairie sturen ze mij door naar de Gite d'Etape in Athez. Reuze gezellig in een oud schoolgebouw, met 26 bedden helemaal voor mij alleen. Mijn noodmaaltijd uit Nederland dus toch maar eens opgegeten en zitten plannen hoe ik met de broodjes die ik nog heb het 2 dagen kan uithouden en maar flink doorstappen naar de andere kant van de 'Mont Beuvray' en 'Le Haut-Folin', de hoogste en vooral steile toppen hier in de Morvan. Dus maar vroeg vertrekken morgen.
Nu eerst slapen in mijn gite/school alleen, apart kan niet op slot. Dus waar iedereen zo binnen kan lopen in een heerlijk stil gehucht. :)
.