Wet and empty nature like Scotland/ Door de Aubrac
Door: hans2hike
Blijf op de hoogte en volg hans
01 Juni 2013 | Frankrijk, Nasbinals
.
Day 94 Fr/Vr: Aumont Aubrac -》Nasbinals 28 km
Day 95 Sa/Za: Nasbinals -》Saint-Chely-d'Aubrac 17 km
( zie Nederlands hieronder )
Almost no Wi-Fi here, so I add now multiple messages on my blog. And some photos if that will work. Now quickly from a cafe with Wi-Fi :)
First I made a long walk over the plateau of Aubrac. Walking on old paths where once cows were driven in the spring to the summer pastures.
An impressive plain where the wind always blows. And if it rains you can be teased by a lot of water. But it's okay now. For us, only the normal water and mud obstacles. After walking across France I am used to this. But it walks not fast, so we are happy when we are there, 28 km pfff:). But an impressive landscape.
After a week of walking, I know a lot of new walkers since ‘Le Puy en Velay’. Accepting a cup of coffee, walking sometimes together and eating together in the evening. Many walkers will leave again this weekend. Making a walk for 2 or 3 weeks. Beautiful conversations between the pilgrims that continue to Santiago and these groups. It is nice how fast you get to know each other.
In the evening I have a cozy dinner with Benjamin and others in Nasbinals. Tables are pushed together to eat together.
On Saturday I walk on the pass of Aubrac at 1368 meters. Highest point of the Pyrenees. According to some, the most beautiful part of the route to Santiago. It reminds to alpine meadows or the desolated nature of Scotland.
And then a long descent over rocky paths to Saint-Chely-d'Aubrac.
I walk into the village and find one bed that is free in a room with other pilgrims.
In the evening we eat together in the Gite and is Peter from Welsh teaching us a card game, that I don’t understand, but it is great to enjoy the beautiful way how Peter explains this. That is the great atmosphere of the Camino.
So here we walk into each other's lives, have deep and relaxed conversations. You meet each other again several days or you don’t see each other again.
I live very much in the moment, with my ups and downs and learn to push on, and to enjoy life.
The first day of June gives us some more sunshine. Is spring really coming now?
---
Door de Aubrac
Bijna geen wifi hier, daarom plaats ik nu meerdere berichten van mij. En enkele foto's als mij dat nog lukt. Behelpen. Nu even snel vanuit een cafe met wifi :)
Eerst een lange tocht nu over het plateau van de Aubrac. Over de oude paden waarover vroeger de koeien in het voorjaar naar de zomerweiden werden gedreven.
Een indrukwekkende vlakte waar het altijd waait en als het flink regent een halve meter water kan staan. Maar het valt mee. Voor ons alleen de normale water modder hindernissen. Daar ben na lopen door heel Frankrijk wel aan gewend. Maar het gaat niet snel, dus zijn we blij als wij er zijn, 28 km pffff : ). Maar een indrukwekkend landschap.
Na een week lopen ken ik veel wandelaars. Van een kop koffie, een stukje meelopen, samen eten 's avonds. Veel vertrekken weer dit weekend. Mooie gesprekken tussen de pelgrims die doorlopen naar Santiago en de toeristische groepen. Apart hoe snel je elkaar leert kennen.
's Avonds gezellig samen gegeten met Benjamin en anderen in Nasbinals. Tafels aan elkaar geschoven nadat er nog meer binnenkwamen.
Zaterdag over de pas van Aubrac op 1368 meter. Hoogste punt voor de pyreneeën. Volgens sommigen het mooiste deel van de route naar Santiago. Omhoog over wat doet denken aan de alpenweiden.
En dan lang afdalen over rotspaadjes naar Saint-Chely-d'Aubrac.
Op goed geluk loop ik naar de gite waar nog 1 bed vrij is op een kamer met anderen.
's Avonds eten wij gezellig samen in de gite en leert Peter uit Wales ons een kaartspel waar ik niets van snap, maar wel ontzettend geniet van de prachtige manier waarmee Peter dit verteld. Dat is de geweldige sfeer van de camino.
Zo lopen wij hier in elkaars leven, hebben diepe en ontspannen gesprekken. Je komt elkaar dagen lang weer tegen of je ziet elkaar niet meer terug.
Ik leef heel erg in het moment, met mijn ups en downs en leer door te zetten, genieten en te leven.
De eerste dag van juni geeft ons wat meer zon. Gaat de lente echt komen ?
.
Day 94 Fr/Vr: Aumont Aubrac -》Nasbinals 28 km
Day 95 Sa/Za: Nasbinals -》Saint-Chely-d'Aubrac 17 km
( zie Nederlands hieronder )
Almost no Wi-Fi here, so I add now multiple messages on my blog. And some photos if that will work. Now quickly from a cafe with Wi-Fi :)
First I made a long walk over the plateau of Aubrac. Walking on old paths where once cows were driven in the spring to the summer pastures.
An impressive plain where the wind always blows. And if it rains you can be teased by a lot of water. But it's okay now. For us, only the normal water and mud obstacles. After walking across France I am used to this. But it walks not fast, so we are happy when we are there, 28 km pfff:). But an impressive landscape.
After a week of walking, I know a lot of new walkers since ‘Le Puy en Velay’. Accepting a cup of coffee, walking sometimes together and eating together in the evening. Many walkers will leave again this weekend. Making a walk for 2 or 3 weeks. Beautiful conversations between the pilgrims that continue to Santiago and these groups. It is nice how fast you get to know each other.
In the evening I have a cozy dinner with Benjamin and others in Nasbinals. Tables are pushed together to eat together.
On Saturday I walk on the pass of Aubrac at 1368 meters. Highest point of the Pyrenees. According to some, the most beautiful part of the route to Santiago. It reminds to alpine meadows or the desolated nature of Scotland.
And then a long descent over rocky paths to Saint-Chely-d'Aubrac.
I walk into the village and find one bed that is free in a room with other pilgrims.
In the evening we eat together in the Gite and is Peter from Welsh teaching us a card game, that I don’t understand, but it is great to enjoy the beautiful way how Peter explains this. That is the great atmosphere of the Camino.
So here we walk into each other's lives, have deep and relaxed conversations. You meet each other again several days or you don’t see each other again.
I live very much in the moment, with my ups and downs and learn to push on, and to enjoy life.
The first day of June gives us some more sunshine. Is spring really coming now?
---
Door de Aubrac
Bijna geen wifi hier, daarom plaats ik nu meerdere berichten van mij. En enkele foto's als mij dat nog lukt. Behelpen. Nu even snel vanuit een cafe met wifi :)
Eerst een lange tocht nu over het plateau van de Aubrac. Over de oude paden waarover vroeger de koeien in het voorjaar naar de zomerweiden werden gedreven.
Een indrukwekkende vlakte waar het altijd waait en als het flink regent een halve meter water kan staan. Maar het valt mee. Voor ons alleen de normale water modder hindernissen. Daar ben na lopen door heel Frankrijk wel aan gewend. Maar het gaat niet snel, dus zijn we blij als wij er zijn, 28 km pffff : ). Maar een indrukwekkend landschap.
Na een week lopen ken ik veel wandelaars. Van een kop koffie, een stukje meelopen, samen eten 's avonds. Veel vertrekken weer dit weekend. Mooie gesprekken tussen de pelgrims die doorlopen naar Santiago en de toeristische groepen. Apart hoe snel je elkaar leert kennen.
's Avonds gezellig samen gegeten met Benjamin en anderen in Nasbinals. Tafels aan elkaar geschoven nadat er nog meer binnenkwamen.
Zaterdag over de pas van Aubrac op 1368 meter. Hoogste punt voor de pyreneeën. Volgens sommigen het mooiste deel van de route naar Santiago. Omhoog over wat doet denken aan de alpenweiden.
En dan lang afdalen over rotspaadjes naar Saint-Chely-d'Aubrac.
Op goed geluk loop ik naar de gite waar nog 1 bed vrij is op een kamer met anderen.
's Avonds eten wij gezellig samen in de gite en leert Peter uit Wales ons een kaartspel waar ik niets van snap, maar wel ontzettend geniet van de prachtige manier waarmee Peter dit verteld. Dat is de geweldige sfeer van de camino.
Zo lopen wij hier in elkaars leven, hebben diepe en ontspannen gesprekken. Je komt elkaar dagen lang weer tegen of je ziet elkaar niet meer terug.
Ik leef heel erg in het moment, met mijn ups en downs en leer door te zetten, genieten en te leven.
De eerste dag van juni geeft ons wat meer zon. Gaat de lente echt komen ?
.
-
02 Juni 2013 - 11:49
Zuster Marianne:
Dank je wel Hans voor deze prachtige verslagen. In Nederland is de lente vandaag begonnen. Ik wens jou ook warmer en droger weer toe en natuurlijk dat je de Levensbron in je hart als zegen en kracht voor onderweg mag ervaren. Geluk en in gebed verbonden, Marianne -
02 Juni 2013 - 11:59
José:
Hallo Hans,
Wat heb je toch al veel kilometers gelopen, ik ben super trots op jou.
Zowel lichamelijk als geestelijk een top prestatie.
Bijna ben je op de plek waar ik begonnen ben, vanaf dan kan ik jou pad dromen.
Heel veel kracht door de Pyreneeën en geniet ervan.
Vrijdag middag gaan we naar Portugal, ik zal even zwaaien vanuit het vliegtuig.
Groetjes van José -
02 Juni 2013 - 19:26
Jan Nanne:
Hans, je hebt het centraal massief overwonnen. Geweldig, ook wij vonden dat 3 jaar geleden een hele prestatie. Ik voel met je mee. Nu nog een verschrikkelijke afdaling, maar beneden kom je in de warmte.
Geniet ervan.
Jan Nanne -
02 Juni 2013 - 20:21
Mieke Sterksel:
Elke keer weer leuk om een verslag van je tocht te lezen,dank je wel en het ga je goed op je verdere wandeling. -
02 Juni 2013 - 20:24
Koos:
Dag Hans, in je verslag 'Prachtige natuur' schrijf je: "Tot mijn verbazing haal ik tijdens het stijgen en dalen veel mensen in. Ik voel mij als een berggeit, en heb lol in het ontwijken van alle hindernissen.". Prachtig onder woorden gebracht. Ik dacht: daar gaat Hans springend over horden ! Dank voor je verslagen. Hopelijk kan je snel foto's plaatsen. Koos. -
02 Juni 2013 - 21:59
Marlon:
Hoi Hans,
wat een verhalen: prachtig!
Ik wens je toe dat het snel wat warmer (en droger) wordt.
Vorige week op bezoek geweest bij een mevrouw waarmee ik in de winter in de Eifel wandelde. Zij is zeer ervaren in langere afstanden, zoals Kennedy- mars en vierdaagsen. Echt wel een bikkel. Haar grote droom is het om ooit naar Santiago te lopen. Maar zij zou het met een andere missie doen dan jij. Net als jij geniet zij ook van het onderweg zijn, van het beleven van de natuur en de weerselementen. Ze spreekt geen buitenlandse taal. Kom jij zulke mensen ook tegen?
Tot mails!
Groet,
Marlon -
03 Juni 2013 - 11:49
Peregrinofrans:
Bonjour Pèlerin Hans, ( of moet ik Jean schrijven :-) )
Een pelgrim van voor onze tijd was gewoon een gezond persoon! Dat zij niet van die onnodige prullaria zoals wandelschoenen en regenkleding ( poncho o.i.d. ) hadden heeft te maken dat men destijds altijd wandelde en men zich niet verplaatste met bijv. een Toyota Prius. Het lijkt of vandaag de dag de mensen "van suiker" zijn. Ik vind dat men vandaag de dag zich veel te ongezond leeft! En om dat te compenseren gaan we allerlei capriolen uithalen om dat enigszins te compenseren!
Hans, je boft enorm van je prachtig avontuur...! Ook ik, want ik mag een beetje "meewandelen" !
De ontmoetingen, het nogal Spartaanse weer maakt het bijzonder! Maar daar komt verandering in!
Het zal moeilijker worden om in rust en vrede alleen te lopen. Je nadert binnenkort een nieuwe grens en dan wordt het erg druk.
Geniet van elke stap...
Bon Camino, -
03 Juni 2013 - 21:20
Peregrinofrans:
Bonjour Pèlerin Hans,
Ik verwacht dat je vandaag de route St-Côme-d'Olt ― Estaing ,17 km, langs de rivier de Lot, hebt gelopen! En dat je morgen er 25 tippelt en woensdag na 13 km arriveert in de middeleeuwse stad Conques. (De Romaanse Abdij van de stad is terecht uitgeroepen tot werelderfgoed en is absoluut een bezoek waard! ) Het is een mooi pad, de GR 65. Deze is goed aangegeven met de wit-rode markering, behalve in de bebouwde kom.
Bon Camino,
-
03 Juni 2013 - 22:08
Bartel:
Hoi Hans,
Wat geweldig dat je al zooover bent! Ik vind het heel leuk om te lezen hoe het je afgaat. Je schrijft heel levendig en volgens mij heb je het echt naar je zin. Ik ben heel blij voor je dat je dit pad gekozen hebt, zet 'm op!
Bartel
-
04 Juni 2013 - 08:48
Wil En Aad:
Hoi Hans.
Fijn dat het zo goed met je gaat,net je verhalen gelezen,erg leuk,wij zijn een paar dagen naar Zeeland geweest,dus nu pas alles gelezen.
Wij wensen je veel sterkte op je verdere tocht.
H. Gegroet van ons. -
04 Juni 2013 - 21:31
Robert:
Ha Hans..
'k heb even op de kaart gekeken..en je bent al erg ver!..
Het gaat jullie lukken - dat geloof ik.
Succes - groeten, Robert
-
05 Juni 2013 - 16:05
Debra Dunford:
Best wishes on this wonderful journey! -
05 Juni 2013 - 17:41
Eveline Keijsers:
Ha die Hans,of is het Jean,
Hartelijk bedankt voor je mooie kaart uit Troyes. Wij zijn daar nooit geweest, maar het lijkt me een schitterende kathedraal!
Vandaag hebben we samen met Jolan in het Open Huis, spaanse gehaktballetjes gemaakt met veel knoflook, citroenschil, paneermeel en bouillon. Met ciabatta erbij. Was wel machtig maar wel heerlijk! Jammer dat we niet een paar gehaktballetjes naar jou konden sturen...
Gelukkig dat je nu ook lekker warm weer hebt. Dat is wel veel fijner lopen,he! Je kunt dan ook meer genieten van de prachtige natuur, van Gods schepping en van de vele fijne contacten onderweg.
Dat Hij je mag leiden op je pelgrimstocht,
Het allerbeste met je,
Houdoe,
Eveline & Toon -
05 Juni 2013 - 21:47
Leen:
Hallo Hans,
Prachtige reisverhalen. Ben benieuwd wat de bergen met je doen. Hoog in de bergen waren voor mij altijd momenten dat ik mij los voelde van alle zorgen en beslommeringen uit het dagelijkse leven en dichter bij God. Dat is natuurlijk niet zo maar het voelde wel zo aan.
Een goede reis,
Leen -
06 Juni 2013 - 08:28
Hans 2 Hike:
Thans, Merci, Danke, Dank allemaal ... en ja ze noemen mij ook Jean :) ipv ...ans :)
En ik spreek nu alle talen ... chaotisch soms en opletten tegen wie in welke taal :)
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
