A private (privé) Rabel concert in Sahagun
Door: hans2hike
Blijf op de hoogte en volg hans
22 Juli 2013 | Spanje, Sahagún
.
Day 146 Mo/Ma: Calzadilla de la Cueza -》Sahagun 22 km
( zie Nederlands hieronder )
The next day I am on my way to Sahagun. Starting in the dark, and try not to forget anything. Getting some Spanish breakfast in the first cafe that is open. A ‘cafe americano' & chocolate croissant or sandwich. In Spain I am missing the bakery with wonderful fresh bread in the morning as in France. But what is the same in Spain and France is that almost nobody of the locals speaks English. So I have to improvise in the communication on this international route, but I survive :) And that I did not start my Camino from St Jean, Pamplona or Burgos but in Holland is impossible to explain in the albergue when they try to register me :)
That I started in the village St Jacobie parochie in the north of The Netherlands, is even more impossible to explain in Spanish that I don’t try this :)
In the morning light I walk through wheat and sunflower fields that seem to grow well in this boiling sun. From the sunflowers you can learn to be flexible. They rotate and follow the sun.
After a visit of an old church where the historic floor has been excavated, it goes on to Sahagun. I sleep & eat at the Benedictine monastery. I am the only pilgrim who visits the Vespers. It is touching me when I am invited to come forward and receive the pilgrims blessing. The guests are well separated from the sisters so it is a pilgrimage once in silence :)
I look forward to meet Marianne and the other sisters again in Nijmegen in The Netherlands. It is so relaxed and welcome in the midst of these dear Clarisse sisters, a good time for reflection.
I have a very special meeting with my roommate, Margarita from Spain. She informs and let me hear the beautiful old Spanish songs and music on the Rabel. A small instrument with three strings that is played like a violin. This music was almost dying out. This Rabel was eventually only played by the shepherds in the remote interior of Spain. Margarita made a pilgrimage to these shepherds and brings this beautiful music back to life. Particularly is this private concert. We drink green tea, also talk about her compassion for mother earth and go both our own way again the next day. She as biker and I by feet. It is special how you may meet other people, have unforgettable moment in sharing and continues again separate. It are like points of light on your path that you may just cross each other's path.
Listen to the Rabel music: http://sabinablanca.wordpress.com/pag-5/
---
Een privé concert op de Rabel
De dag erna op pad naar Sahagun. In het donker wegsluipen en toch niets vergeten. Bij het eerste cafe dat open is een ontbijtje: 'cafe americano' & croissant of chocobroodje. De bakker met heerlijk vers brood in de ochtend zoals in Frankrijk mis je in Spanje. Wat wel hetzelfde is dat er bijna geen Engels gesproken wordt. Dus zelfs op deze zo internationale route is dat wat behelpen :) Dat ik niet in St Jean, Pamplona of Burgos ben gestart maar in Holland is bij het inschrijven in de herberg ook niet te begrijpen :)
Dat ik in St Jacobieparochie ben gestart ga ik maar niet in het Spaans uitleggen :)
In het ochtendlicht op pad door koren en zonnebloemen velden die blijkbaar goed groeien in deze kokende zon. Van de zonnebloemen kun je leren flexibel te zijn. Die draaien met de zon mee.
Via een oude kerk waar de historische vloer is opgegraven, gaat het verder naar Sahagun. Daar ga ik overnachten, eten in het Benedictijnse klooster. Ben de enige pelgrim die daar komt naar de Vespers. Ontroerend als ik naar voren mag komen en de pelgrimszegen toegesproken gebeden krijg. De gasten zijn wel afgescheiden van de zusters dus het is een pelgrimsmaal in stilte :)
Ik zie ernaar uit om weer naar Nijmegen te komen Marianne. Blijft toch uniek hoe je daar te midden van deze dierbare Clarissen tot bezinning mag komen.
Heel bijzonder is een ontmoeting met mijn kamergenoot, de Spaanse Margarita. Zij laat mij de prachtige oude Spaanse zang en muziek op de Rabel horen. Een klein instrument met drie snaren dat als een viool bespeeld wordt. Deze muziek was bijna uitgestorven. Deze Rabel werd uiteindelijk alleen nog maar bespeeld door de herders in het afgelegen binnenland van Spanje. Margarita maakte een pelgrimstocht naar deze herders en brengt deze prachtige muziek weer tot leven. Bijzonder is dit privé concert. We drinken nog een groene thee, praten ook over haar bewogenheid voor moeder aarde en gaan weer allebei onze eigen weg de volgende dag. Blijft apart hoe mensen als lichtpuntjes op je pad komen en je even elkaars pad mag kruizen.
Luister naar de Rabel muziek: http://sabinablanca.wordpress.com/pag-5/
.
Day 146 Mo/Ma: Calzadilla de la Cueza -》Sahagun 22 km
( zie Nederlands hieronder )
The next day I am on my way to Sahagun. Starting in the dark, and try not to forget anything. Getting some Spanish breakfast in the first cafe that is open. A ‘cafe americano' & chocolate croissant or sandwich. In Spain I am missing the bakery with wonderful fresh bread in the morning as in France. But what is the same in Spain and France is that almost nobody of the locals speaks English. So I have to improvise in the communication on this international route, but I survive :) And that I did not start my Camino from St Jean, Pamplona or Burgos but in Holland is impossible to explain in the albergue when they try to register me :)
That I started in the village St Jacobie parochie in the north of The Netherlands, is even more impossible to explain in Spanish that I don’t try this :)
In the morning light I walk through wheat and sunflower fields that seem to grow well in this boiling sun. From the sunflowers you can learn to be flexible. They rotate and follow the sun.
After a visit of an old church where the historic floor has been excavated, it goes on to Sahagun. I sleep & eat at the Benedictine monastery. I am the only pilgrim who visits the Vespers. It is touching me when I am invited to come forward and receive the pilgrims blessing. The guests are well separated from the sisters so it is a pilgrimage once in silence :)
I look forward to meet Marianne and the other sisters again in Nijmegen in The Netherlands. It is so relaxed and welcome in the midst of these dear Clarisse sisters, a good time for reflection.
I have a very special meeting with my roommate, Margarita from Spain. She informs and let me hear the beautiful old Spanish songs and music on the Rabel. A small instrument with three strings that is played like a violin. This music was almost dying out. This Rabel was eventually only played by the shepherds in the remote interior of Spain. Margarita made a pilgrimage to these shepherds and brings this beautiful music back to life. Particularly is this private concert. We drink green tea, also talk about her compassion for mother earth and go both our own way again the next day. She as biker and I by feet. It is special how you may meet other people, have unforgettable moment in sharing and continues again separate. It are like points of light on your path that you may just cross each other's path.
Listen to the Rabel music: http://sabinablanca.wordpress.com/pag-5/
---
Een privé concert op de Rabel
De dag erna op pad naar Sahagun. In het donker wegsluipen en toch niets vergeten. Bij het eerste cafe dat open is een ontbijtje: 'cafe americano' & croissant of chocobroodje. De bakker met heerlijk vers brood in de ochtend zoals in Frankrijk mis je in Spanje. Wat wel hetzelfde is dat er bijna geen Engels gesproken wordt. Dus zelfs op deze zo internationale route is dat wat behelpen :) Dat ik niet in St Jean, Pamplona of Burgos ben gestart maar in Holland is bij het inschrijven in de herberg ook niet te begrijpen :)
Dat ik in St Jacobieparochie ben gestart ga ik maar niet in het Spaans uitleggen :)
In het ochtendlicht op pad door koren en zonnebloemen velden die blijkbaar goed groeien in deze kokende zon. Van de zonnebloemen kun je leren flexibel te zijn. Die draaien met de zon mee.
Via een oude kerk waar de historische vloer is opgegraven, gaat het verder naar Sahagun. Daar ga ik overnachten, eten in het Benedictijnse klooster. Ben de enige pelgrim die daar komt naar de Vespers. Ontroerend als ik naar voren mag komen en de pelgrimszegen toegesproken gebeden krijg. De gasten zijn wel afgescheiden van de zusters dus het is een pelgrimsmaal in stilte :)
Ik zie ernaar uit om weer naar Nijmegen te komen Marianne. Blijft toch uniek hoe je daar te midden van deze dierbare Clarissen tot bezinning mag komen.
Heel bijzonder is een ontmoeting met mijn kamergenoot, de Spaanse Margarita. Zij laat mij de prachtige oude Spaanse zang en muziek op de Rabel horen. Een klein instrument met drie snaren dat als een viool bespeeld wordt. Deze muziek was bijna uitgestorven. Deze Rabel werd uiteindelijk alleen nog maar bespeeld door de herders in het afgelegen binnenland van Spanje. Margarita maakte een pelgrimstocht naar deze herders en brengt deze prachtige muziek weer tot leven. Bijzonder is dit privé concert. We drinken nog een groene thee, praten ook over haar bewogenheid voor moeder aarde en gaan weer allebei onze eigen weg de volgende dag. Blijft apart hoe mensen als lichtpuntjes op je pad komen en je even elkaars pad mag kruizen.
Luister naar de Rabel muziek: http://sabinablanca.wordpress.com/pag-5/
.
-
23 Juli 2013 - 18:59
Renata:
Mooooi! -
23 Juli 2013 - 22:11
Peter From Wales:
Hello Hans,
See what I mean about the Meseta!. These horror stories are all spread 'pilgrims' before they have walked the route and used to justify failure on missing that section, or heroism if they manage it. The next such story will be about O Cebreiro but do not take any notice. You are far too experienced now and wise enough to see beauty in all it's forms and learn from every new challenge. Good Luck and keep well. Peter -
23 Juli 2013 - 23:09
SJAAK KLOK:
HANS WAT GEWELDIG WAT JE ALLEMAAL ONDMOET JE VERHALEN ZIJN FANTASIE
dE HEER HEEF JE GOED BESCHERMT GROETEN SJAAK NE LIES -
24 Juli 2013 - 01:01
Bas:
Je gaat geweldig! Er zijn veel bijzondere mensen, zowel op de camino als thuis. Misschien is de kunst om hen te vinden: de mensen die even samen met je op lopen, een stukje leven mee leven en dan weer verder gaan zonder je te vergeten. Benedictus had het goed gezien dat bij de dag leven lastig is maar heel mooi.
Heel veel succes en ga met God
-
24 Juli 2013 - 09:44
Jan En Conny:
Hallo Hans, Wij vinden het een hele prestatie, dat jij zo goed kan lopen vooral in die hitte. Wij hebben in Drenthe gewandeld, een tocht van 10 km. terwijl het maar 30 graden was ha,ha. Dat viel niet mee, en wij eindigden op een terras met heerlijk bier. Daarna de bus terug naar ons hotel genomen. Het lijkt wel of jij steeds sneller gaat.
Wij hebben ook stil gestaan bij de verjaardag van Maria, en hoe moeilijk die dag voor jou geweest moet zijn. Gefeliciteerd met de verjaardag van Hadassah, die dag zal ook wel moeilijk zijn geweest voor je, om zo ver van hen vandaan te zijn. Je blijft in onze gedachten, en wij leven met je mee.
Wat leuk om steeds weer de vrienden terug te zien, die je onderweg hebt leren kennen, terwijl jullie toch ieder een eigen route lopen. Nog maar een klein stukje (voor Jou), en je bent op je bestemming. Spannend hoor. Het ga je goed.
Conny -
24 Juli 2013 - 11:31
Peregrinofrans:
¡Hola Peregrino Hans,
Je voelt je pelgrim. Niets moet meer, alleen ont – moeten.
Iedere dag opnieuw kom je weer andere mensen tegen, soms ook dagen achtereen dezelfde. Het is al zoals in het gewone leven, door een onzichtbare chemie trek je gemakkelijker naar de één dan naar de ander. Je krijgt een onderlinge band en breekt die even gemakkelijk weer af. Pelgrims onder elkaar. Zwervers eigenlijk met hetzelfde doel...
Hans, ik vraag me af hoeveel volgestempelde Credentials je bij je draagt?
Het einde van de Meseta nadert en mag je binnenkort weer echt fysiek aan de slag! Ik verwacht dat je morgen naar León tippelt.
Ga voorwaarts, maar óók voor innerlijke afstemming. Niet voor niets wordt jouw levensweg wel vergeleken met een pelgrimsweg. Al reizend door het eigen leven ervaar je ook blokkades, wegomleidingen, ben je in verwarring over de te volgen route of heb je soms het gevoel de weg kwijt te zijn.
Geniet van elke stap...
¡Buen Camino, -
26 Juli 2013 - 19:52
Ymkje:
Gefeliciteerd Hans met de verjaardag van je kleindochter en met je bijzondere prestatie tot nu toe. Wat een verhalen en mooie ontmoetingen die ook weer verhalen uitlokken. Wees gelukkig op je nog te lopen route.
Liefs, Sjors en Ymkje.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
