Taizé exceeds my expectations / overtreft alles
Door: hans2hike
Blijf op de hoogte en volg hans
11 Mei 2013 | Frankrijk, Taizé
.
Day 68 Su/Zo: St-Bonnet-de-Joux -》Taizé 30 km
( zie Nederlands hieronder )
30 km and a wonderful week in Taizé.
Finally I arrived really in Taizé today.
Still 2000 km to go. But I am almost half way at 1400 km.
But the inner journey cannot be measured.
Beautiful winding roads, going up and down. Halfway happy with the bakery who is almost closing. Between the French siesta from 12 to 14:00 I even found a nice Frenchman, to refill my water. Really necessary, wonderfully but warm weather today. So pushing on to finish the last track to Taizé. To my surprise, my last route is a beautiful quiet country road, and on top of the hill I see the tents of Taizé coming closer, while I can see nothing yet of the flow of young people who arrive. In this silence I am looking to Taizé in the valley when I'm surprised to see another pilgrim coming more near to me, after walking alone for days. It is Bridget from Paris that walked the same route through the Morvan to Taizé from Vezelay. Together we reach the entrance and I may suddenly get used to many more wonderful conversations as my energy can handle, after so many days alone. Suddenly a lot of English and German languages around me. French people feel themselves here as strangers. I get a wonderful warm welcome by Benjamin, who will become very important for me I will notice later. But now I need first to install myself, take a shower and get used to this huge camp, a monastery without walls :)
Taizé exceeds my expectations. I make my decision to stay the whole week. Hard to describe how wonderful the atmosphere is here. You need to experience that yourself. But to be in between so many young people is great. Sitting on the ground in the church, singing and to experience your faith intensively in between them. It makes you younger and gives inspiration. Although my limbs still feel some cramp and remind me that I'm older when I sit on the ground. But I do not give up and make a handy pad of clothes, which does wonders.
In our small groups we get amazingly fast, very honest open discussions, following the studies and questions. Moved we say goodbye on the end of the week. New dear friends after Taizé.
I also enjoy to learn to sing in multiple voices, finding out I can sing the bass. How great is the harmony between such a heavenly melodies with the deep meaning of the words. Endless prayerful singing. On the end of evening we don’t want to stop, and every night people stay longer in church. Special is that. And among so many young people. Because of Ascension more young people arrive, ending with more as 5000 in church and this camp. It gives you hope for the future.
And it is amazing to see the simplicity with which everything is organized, involving all guests. Doing the cooking, cleaning and socializing during the washing up for example. And you learn how to eat with only a spoon :)
The whole Taizé camp is run by volunteers and we as guests. Each contributes.
In an open atmosphere we are together and share with each other from very different religious backgrounds and cultures. It is enormously enriching. I almost don’t want to leave anymore :)
But on Sunday the brothers of Taizé send you away from the "holy" hill to home :) Most travel by car, bus or taxi. But I walk further and switch again to my walk life as pilgrim. After 'Le Puy en Velay’ (2 weeks further) a stream of pilgrims will join me on the Camino.
Innerly filled with new energy I move on. And with great interest in Taizé initiatives, meetings and celebrations at home later. I would like to do more with it, when I get back. Still a dream. But no idea how.
After a long break I go on again, with encouragements to trust God in everything and to put all my confusion and sadness in His hands and dare to walk in (on) deep water :)
I am aware that this sounds very big. With small steps I go on ;)
---
Taizé overtreft alles
30 km en een prachtige week in Taizé.
Eindelijk nu dan echt naar Taizé vandaag.
Bijna op de helft 1400 km, nog zo'n 2000 te gaan.
Maar wat je innerlijk aflegt is niet te meten.
Mooie kronkelende en op en neer gaande wegen. Halverwege blij met de bakker die nog net open is. Tussen de Franse siësta van 12 tot 14 uur zelfs nog een aardige fransman aan kunnen spreken en mijn water bij laten vullen. Ook nodig, heerlijk warm vandaag. Dus even doorzetten op het laatst. Tot mijn verrassing loopt mijn laatste route over een mooi stil landweggetje, en zie ik de tenten van Taizé dichterbij komen, terwijl nog niets te zien is van de stroom van jongeren die aankomen. Naar dit stil Taizé sta ik net verwonderd te kijken als ik na dagen alleen lopen een andere pelgrim zie aankomen achter mij. Bridget uit Parijs die ook vanuit Vezelay door de Morvan naar Taizé loopt. Samen bereiken wij de ingang en mag ik ineens wennen aan veel meer prachtige gesprekken dan mijn energie aankan. Ineens veel Engels en Duits te horen om mij heen. Fransen voelen zich hier in buitenland. Geweldig warm welkom, maar toch maar even eerst landen en douchen. :)
Daarna overtreft Taizé mijn verwachtingen. Besluit de hele week te blijven. Moeilijk te omschrijven hoe prachtig de sfeer hier is. Moet je eigenlijk zelf meemaken. Maar te gast zijn tussen zoveel jongeren is geweldig. Zoals tussen hen in te zitten op de kerkgrond, samen zingen en intens je geloof beleven. Maakt je jong en geeft inspiratie. Hoewel mijn ledematen mij toch wel wat kramp bezorgen en er aan herinneren dat ik wat ouder ben. Ik geef niet op en maak een handig kussentje van kleren, wat wonderen doet.
In onze kleine groepen krijgen wij verbazend snel heel eerlijke open gesprekken, n.a.v. de studies en vragen die wij mee krijgen. Ontroerd nemen wij afscheid. Nieuwe dierbare vrienden na Taizé.
Verder geniet ik van het leren vierstemmig zingen. Hoe zo'n hemelse melodie samensmelt met de diepe betekenis van de woorden. Eindeloos biddend zingen waar je niet mee wilt stoppen 's avonds. Heerlijk is dat. En dat tussen zoveel jongeren. Met Hemelvaart stromen er nog veel meer binnen en zitten wij met 5000 in de kerk. Geeft je hoop voor de toekomst.
En dan de eenvoud waarmee alles onderling georganiseerd is. Gezellig samen afwassen bijvoorbeeld. En leer je dat je alleen met een lepel kunt eten en je brood smeren. :)
Het hele Taizé kamp draait op vrijwilligers en wij als gasten. Ieder draagt zijn steentje bij.
Het bij elkaar zijn en delen met elkaar vanuit heel verschillende kerkelijke achtergronden en culturen. Enorm verrijkend. Ik wil bijna niet meer weg :)
Maar zondag sturen de broeders van Taizé je toch weer deze 'heilige' heuvel af :) Speuren velen naar een bus of taxi, en wandel ik weer verder en schakel om naar het nog even alleen dag voor dag op pad gaan. Na 'Le Puy en Velay' zal een stroom pelgrims met mij mee lopen.
Innerlijk volgetankt en met erg veel interesse in Taizé initiatieven, ontmoetingen en vieringen thuis later. Daar wil ik toch graag meer mee gaan doen, als ik terug ben. Dus toch een droom. Maar nog geen idee hoe.
Na een lange rust ga ik op pad versterkt met aanmoedigingen om God te vertrouwen en in zijn handen al mijn onrust en verdriet te leggen, en in diep water te durven gaan.
Klinkt wel erg groot. Met kleine stappen dan maar ;)
.
Day 68 Su/Zo: St-Bonnet-de-Joux -》Taizé 30 km
( zie Nederlands hieronder )
30 km and a wonderful week in Taizé.
Finally I arrived really in Taizé today.
Still 2000 km to go. But I am almost half way at 1400 km.
But the inner journey cannot be measured.
Beautiful winding roads, going up and down. Halfway happy with the bakery who is almost closing. Between the French siesta from 12 to 14:00 I even found a nice Frenchman, to refill my water. Really necessary, wonderfully but warm weather today. So pushing on to finish the last track to Taizé. To my surprise, my last route is a beautiful quiet country road, and on top of the hill I see the tents of Taizé coming closer, while I can see nothing yet of the flow of young people who arrive. In this silence I am looking to Taizé in the valley when I'm surprised to see another pilgrim coming more near to me, after walking alone for days. It is Bridget from Paris that walked the same route through the Morvan to Taizé from Vezelay. Together we reach the entrance and I may suddenly get used to many more wonderful conversations as my energy can handle, after so many days alone. Suddenly a lot of English and German languages around me. French people feel themselves here as strangers. I get a wonderful warm welcome by Benjamin, who will become very important for me I will notice later. But now I need first to install myself, take a shower and get used to this huge camp, a monastery without walls :)
Taizé exceeds my expectations. I make my decision to stay the whole week. Hard to describe how wonderful the atmosphere is here. You need to experience that yourself. But to be in between so many young people is great. Sitting on the ground in the church, singing and to experience your faith intensively in between them. It makes you younger and gives inspiration. Although my limbs still feel some cramp and remind me that I'm older when I sit on the ground. But I do not give up and make a handy pad of clothes, which does wonders.
In our small groups we get amazingly fast, very honest open discussions, following the studies and questions. Moved we say goodbye on the end of the week. New dear friends after Taizé.
I also enjoy to learn to sing in multiple voices, finding out I can sing the bass. How great is the harmony between such a heavenly melodies with the deep meaning of the words. Endless prayerful singing. On the end of evening we don’t want to stop, and every night people stay longer in church. Special is that. And among so many young people. Because of Ascension more young people arrive, ending with more as 5000 in church and this camp. It gives you hope for the future.
And it is amazing to see the simplicity with which everything is organized, involving all guests. Doing the cooking, cleaning and socializing during the washing up for example. And you learn how to eat with only a spoon :)
The whole Taizé camp is run by volunteers and we as guests. Each contributes.
In an open atmosphere we are together and share with each other from very different religious backgrounds and cultures. It is enormously enriching. I almost don’t want to leave anymore :)
But on Sunday the brothers of Taizé send you away from the "holy" hill to home :) Most travel by car, bus or taxi. But I walk further and switch again to my walk life as pilgrim. After 'Le Puy en Velay’ (2 weeks further) a stream of pilgrims will join me on the Camino.
Innerly filled with new energy I move on. And with great interest in Taizé initiatives, meetings and celebrations at home later. I would like to do more with it, when I get back. Still a dream. But no idea how.
After a long break I go on again, with encouragements to trust God in everything and to put all my confusion and sadness in His hands and dare to walk in (on) deep water :)
I am aware that this sounds very big. With small steps I go on ;)
---
Taizé overtreft alles
30 km en een prachtige week in Taizé.
Eindelijk nu dan echt naar Taizé vandaag.
Bijna op de helft 1400 km, nog zo'n 2000 te gaan.
Maar wat je innerlijk aflegt is niet te meten.
Mooie kronkelende en op en neer gaande wegen. Halverwege blij met de bakker die nog net open is. Tussen de Franse siësta van 12 tot 14 uur zelfs nog een aardige fransman aan kunnen spreken en mijn water bij laten vullen. Ook nodig, heerlijk warm vandaag. Dus even doorzetten op het laatst. Tot mijn verrassing loopt mijn laatste route over een mooi stil landweggetje, en zie ik de tenten van Taizé dichterbij komen, terwijl nog niets te zien is van de stroom van jongeren die aankomen. Naar dit stil Taizé sta ik net verwonderd te kijken als ik na dagen alleen lopen een andere pelgrim zie aankomen achter mij. Bridget uit Parijs die ook vanuit Vezelay door de Morvan naar Taizé loopt. Samen bereiken wij de ingang en mag ik ineens wennen aan veel meer prachtige gesprekken dan mijn energie aankan. Ineens veel Engels en Duits te horen om mij heen. Fransen voelen zich hier in buitenland. Geweldig warm welkom, maar toch maar even eerst landen en douchen. :)
Daarna overtreft Taizé mijn verwachtingen. Besluit de hele week te blijven. Moeilijk te omschrijven hoe prachtig de sfeer hier is. Moet je eigenlijk zelf meemaken. Maar te gast zijn tussen zoveel jongeren is geweldig. Zoals tussen hen in te zitten op de kerkgrond, samen zingen en intens je geloof beleven. Maakt je jong en geeft inspiratie. Hoewel mijn ledematen mij toch wel wat kramp bezorgen en er aan herinneren dat ik wat ouder ben. Ik geef niet op en maak een handig kussentje van kleren, wat wonderen doet.
In onze kleine groepen krijgen wij verbazend snel heel eerlijke open gesprekken, n.a.v. de studies en vragen die wij mee krijgen. Ontroerd nemen wij afscheid. Nieuwe dierbare vrienden na Taizé.
Verder geniet ik van het leren vierstemmig zingen. Hoe zo'n hemelse melodie samensmelt met de diepe betekenis van de woorden. Eindeloos biddend zingen waar je niet mee wilt stoppen 's avonds. Heerlijk is dat. En dat tussen zoveel jongeren. Met Hemelvaart stromen er nog veel meer binnen en zitten wij met 5000 in de kerk. Geeft je hoop voor de toekomst.
En dan de eenvoud waarmee alles onderling georganiseerd is. Gezellig samen afwassen bijvoorbeeld. En leer je dat je alleen met een lepel kunt eten en je brood smeren. :)
Het hele Taizé kamp draait op vrijwilligers en wij als gasten. Ieder draagt zijn steentje bij.
Het bij elkaar zijn en delen met elkaar vanuit heel verschillende kerkelijke achtergronden en culturen. Enorm verrijkend. Ik wil bijna niet meer weg :)
Maar zondag sturen de broeders van Taizé je toch weer deze 'heilige' heuvel af :) Speuren velen naar een bus of taxi, en wandel ik weer verder en schakel om naar het nog even alleen dag voor dag op pad gaan. Na 'Le Puy en Velay' zal een stroom pelgrims met mij mee lopen.
Innerlijk volgetankt en met erg veel interesse in Taizé initiatieven, ontmoetingen en vieringen thuis later. Daar wil ik toch graag meer mee gaan doen, als ik terug ben. Dus toch een droom. Maar nog geen idee hoe.
Na een lange rust ga ik op pad versterkt met aanmoedigingen om God te vertrouwen en in zijn handen al mijn onrust en verdriet te leggen, en in diep water te durven gaan.
Klinkt wel erg groot. Met kleine stappen dan maar ;)
.
-
12 Mei 2013 - 19:15
Piet Keus:
Beste Hans,
Je heb je dus maar niet als broeder in Taize ingeschreven.
Zo'n gemeenschap geeft wel moed om weer verder te gaan.
Piet Keus -
12 Mei 2013 - 19:20
Bas:
Hans wat geweldig om zo dicht bij God te zijn met zoveel. Prachtig.
Neem je voornemens mee, maar blijf bij de dag leven. Gisteren is geweest, morgen moet nog komen. In het nu gebeurt het. Ik ben er van overuigd dat je nog veel mooie dingen tegen zult komen onderweg. Ook andere mensen, ieder met hun eigen verhaal. Dat lijkt me verbazingwekkend mooi worden.
Geniet van de tocht en verstilling maar niet met mate!
Succes met de volgende kilometers dappere hans. -
12 Mei 2013 - 19:32
Monique:
Mooi Hans hoe je bezoek aan Taizé je heeft bemoedigd en opgebouwd en hoe je nu volgetankt weer het pad mag hervatten. Geniet maar lekker na!
-
12 Mei 2013 - 21:05
Koos:
Nou Hans, het ziet er naar uit dat je jouw tentje wel thuis had kunnen laten - n.a.v. je vorige verslag.
Mooi te lezen dat je zo'n goede tijd hebt gehad. Och, ik lees dat je nog maar zo'n 1800 km moet lopen. Voor jou een peulenschilletje! Gedeeld door 100 zou mij al opbreken. Daarom houd moed ... want alles zal gaan zoals je gezegd is - naar Handelingen 27 vers 25. -
12 Mei 2013 - 21:49
Zuster Marianne:
Wat een prachtige ervaring, Hans. Goed om daar een week de geest te voeden en het lichaam wat rust te geven. Gesterkt vervolg je jouw unieke weg. De Geest van Pinksteren is volgens mij bij jou al aangekomen! Hij gaat met je mee! In gebed verbonden, Hans en dank voor je verslag (ik had er naar uitgezien). -
12 Mei 2013 - 22:41
`wilenaad:
Hoi Hans. blij weer wat te horen,je maakt heel wat mee.,hoop dat het nu is droog blijft.Ja heel veel regen in frankrijk,hoorde ik ook van Kitty,je moet de groeten van haar hebben,ze was vandaag hier.
Nu goede reis verder,leuk dat je zoveel fijne mensen ontmoet,Het allerbeste gewenst van ons. -
12 Mei 2013 - 22:45
Angelie:
'Wanneer gij door het water trekt, ben Ik met u; gaat gij door rivieren, zij zullen u niet wegspoelen...'
( Jesaja 43:2). Of je nu in het diepe water gaat of over water gaat lopen, één ding is zeker: je bent nooit alleen. Gods bescherming is daar, als je Zijn weg volgt. Geweldig Hans, hoe je schrijft, geniet en lééft, en in kwetsbaarheid deelt met ons. Jij bent weer een inspiratie voor anderen. Dankjewel!
Lieve groet, Angelie. -
13 Mei 2013 - 04:39
Nel:
Hi Hans,
Amazing experiences! Thanks for sharing.... I think that many of 'us' are jealous of you, but few are prepared to do what you are doing :-). -
13 Mei 2013 - 21:38
Leen:
Hallo Hans,
Wij hebben een aantal jaar geleden 3 Taizé-gangers uit Italië via onze kerk in huis gehad, dat was heel insprirerend. We zijn ook mee geweest naar bijeenkomsten in Ahoy. Het was net een buienkorf, het gonzde van communicatie en samen beleven. De gezamenlijke diensten waren heel indrukwekkend door hun eenvoud. Er klinkt veel bekends in jou verslag. Het echte Taizé is natuurlijk veel indrukwekkender dan onze Ahoy-ervaring maar je verhaal bracht weer goede herinneringen boven.
Overigens prachtig hoe je elke keer weer van die mooie ontmoetingen hebt die een verrijking voor je zijn.
Het ga je goed, je blijft in ons gebed.
Leen -
13 Mei 2013 - 22:56
Eveline Keijsers:
Hoi Hans,
Wat bijzonder mooi hoe je de ontmoetingen en vieringen met de jongeren in Taize beschrijft. Lijkt me ook wel iets voor Toon en mij en wie weet ook wel voor de jongeren in de Lichtstad.
Ook wat je schrijft om op God te vertrouwen en je onrust en verdriet in zijn handen te leggen en in diep water te durven gaan. Het zou goed zijn voor iedereen om dat te doen, denk ik.
Je krijgt de groetjes van Toon vanuit Latijs-Amerika. Hij is namelijk afgelopen zaterdag naar Guatemala en Costa Rica gegaan om tuinbouwbedrijven te bezoeken. Zondagmiddag komt hij weer terug.
Gods zegen,
Eveline & Toon -
15 Mei 2013 - 12:41
Ina:
heb je gevonden en ga je volgen. De wek Taize dar kn ik helemal mee instemmen.Het Licht van Pinksteren met jou -
17 Mei 2013 - 19:32
Rianne:
Dankzij mn moeder heb ik je blog ook gevonden! Mooi verhaaltje, en leuke foto's van Taize :)
Snel eens de rest van je avonturen lezen... -
10 Oktober 2013 - 09:09
Christine Bouman:
Hallo Hans,
Ik ken je niet, maar ben afgelopen zomer ook in Taizé geweest, en dit heeft ook op mij een diepe indruk gemaakt. Taizé is een bijzondere plek. Wat je schrijft is herkenbaar, ook de droom om er hier thuis iets mee te doen..
groet,
Christine
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
