The Rosetta stone and more surprises

.
Day 101 Fr/Vr: Figiac -》Grealou 22 km
Day 102 Sa/Za: Gréalou -》Cajarc 12 km

( zie Nederlands hieronder )

In the morning I start late after a night loud snoring, from a pilgrim that sleeps below me. The bed was shaking. That morning I hear that in Figeac, you can find a copy of the Rosetta Stone, what I want to see. A stone from Egypt. Only after a long research they found out what was written on it. The method used, became the teaching method and name of my French course. Fascinating. Learning new things, not structured but playfully. Like the development of a child.
So I visit the Rosetta stone first and leave and climb late out of Figeac, at 11:00 am steep up to the salt plateau. Not the shortcut through the valley. I wanted not to miss the scenery. Everywhere the characteristic stones. Beautiful flowers, fields and views.
Exhausted by the heat and poor sleep I'm looking for a bench. I pass beautiful homes and gardens, but find nothing where a pilgrim may rest.
But ultimately, I find a simple stone bench in some shade, with beautiful views on the perched village Faycelles where I plan to stop. I rest for an hour. Siesta :)
Eat my baguette with Rochefort cheese. Use my backpack as pillow. The animals flee away for the heat. And lay myself down peacefully on my stuff and snooze a bit. Until I awake of a French woman who speaks to me, smiling. No one else on this path. So I ask her for water. Very important now. Good timing and nice meeting.
I walk further. Another old church there and a couple of hours walking on beautiful trails. Then its 18:00 and I must once again find a place to sleep. I doubt a bit when I see a sign of a modern cottage, but I decide to walk to the village Gréalou. A good decision.
In Gréalou I speak to a woman who is resting on a picnic bench. And she takes me to a fantastic Gite L'Atelier des Volets Bleys.
I am enthusiastically received by Esther, the owner and artist from Switzerland and Jose who runs the hostel for her and knows Huberta and Arno from ‘Le Chemin d 'Esperit’. He recognized the yellow ribbon on my backpack.
I may sleep in the attic with Jose. The dormitory is full. And I may join the diner. It will be a fantastic evening with wonderful stories. I understand not everything, but enjoy the atmosphere. A special pilgrimage spot. Thankfully that I stopped as this super place.
Esther teaches me to live. That is also clear her heart. Active as painter, playing on her accordion and combines this with her artistic work. With time and attention to the pilgrims in her cottage. After the bad night in Figeac I sleep so deep that I do not hear Jose waking up. I wake up and prepare myself relaxed. Esther is offering another night stay. But it feels better to continue my Camino, a short distance to Cajarc, quietly walking.
But this place is highly recommended for every pilgrim.

Further on the route it starts to rain. So I dress with my rain clothes again.
Now I continue upwards and pass dramatic cliffs and caves descending to Cajarc. It starts raining pretty hard when I just arrived, so I eat simple, writing my notes and go to bed early. In the Gite I stay dry but get not much contact with a lot of French pilgrims. But I have a nice conversation with Cathy who speaks good English. Yet again an angel who makes my evening good :)
Good place for a night, but the management is a big contrast with the warm welcome in L'Atelier des Volets Bleys.
Adding Photos via Wi-Fi is still very difficult here.
Adding photos was night work :)

To be continued :)

---

De Rosettastone en meer verrassingen

's Morgens toch pas laat weg na de snurk nacht. Ik hoor die ochtend dat in Figeac een kopie van de Rosettastone ligt en die wil ik toch nog zien. Een steen uit Egypte die men men na lang puzzelen pas kon ontcijferen.  En waar de leermethode van mijn franse cursus van is afgeleid. Boeiend. Niet gestructureerd maar spelenderwijs nieuwe dingen leren. Net zoals de ontwikkeling van een kind.

Daarna om 11 uur toch puffend stijl omhoog het zoutplateau op. En niet de shortcut door het dal. Om niets te missen van het landschap. Overal de karakteristieke stenen.  Mooie bloemen, velden en uitzichten. 
Uitgeput door de hitte en de slechte nachtrust zoek ik naar een bankje. Prachtige huizen en tuinen, maar niets neergezet om uit te rusten voor pelgrims.

Maar uiteindelijk vind ik dan toch een stenen bank in wat schaduw en ook nog met prachtig uitzicht vanaf het hooggelegen dorpje Faycelles waar ik stop. Ik rust daar een uur. Siesta :)
Eet mijn stokbrood met Rochefort kaas. Pak mijn rugzak uit. Beestjes vluchten weg voor hitte. En ga heerlijk onderuit liggen op mijn spullen en dut nog even in. Tot ik opschrik van een Franse vrouw die mij glimlachend toespreekt. Verder niemand op straat. Dus vraag ik haar om water. Erg belangrijk nu.
Verder gaat het. Nog een oude kerk daar en een paar uur verder over prachtige paadjes. Dan is het 18 uur en moet ik toch maar eens een slaapplek vinden. Ik twijfel nog even als ik een bordje van een moderne gite zie, maar liever loop ik door naar het dorp Gréalou. Een juiste keuze blijkt later.
In Gréalou spreek ik een vrouw aan die net uitrust op een picknick bank. En die neemt mij mee naar een fantastische gite 'Atelier des Volets Bleus'.
Enthousiast wordt ik ontvangen door Esther de eigenares en kunstenares uit Zwitserland en Jose die de hostel voor haar runt en ook Huberta en Arno van Le Chemin d' Esperit kent. Herkent aan het gele lint op mijn rugzak.
Ik mag slapen op de ruime zolder bij Jose. De slaapzaal ligt vol. Mee eten mag ook. Het wordt een fantastische avond met prachtige verhalen. Ik versta wel niet alles, maar geniet van de sfeer. Een bijzonder pelgrimsplekje. Dankbaar dat ik daar 'zomaar' terecht ben gekomen.
Van Esther leer ik te leven. Die volgt duidelijk ook haar hart. Schildert, speelt accordeon en combineert haar artistieke werk met tijd en aandacht voor de pelgrims in haar gite. Na de slechte nacht in Figeac slaap ik zo diep dat ik Jose niet naar bed hoor komen en opstaan en zelf als laatste op sta. Relaxed. Dan wordt het nog zo gezellig deze ochtend dat Esther aanbied nog een nacht te blijven. Maar het voelt verstandiger om de kleine etappe naar Cajarc rustig door te lopen.
Anders schiet ik daar nog wortel :)
Maar dit adresje is echt een aanrader voor iedere pelgrim.

Verder onderweg begint het wat te regenen. Dus broekspijpen vast ritsen, en regen kleding weer eens aan.
Nu verder eerst omhoog en dan langs indrukwekkende rotsen en grotten afdalen naar Cajarc. Daar net aangekomen begint het erg hard te regenen en eet ik simpel,  schrijf dit stukje af en ga maar vroeg naar bed. In de gite zit ik droog met veel Fransen. Geen bekenden. Wel een leuk gesprekje met Cathy die goed Engels spreekt. Toch weer een engel die mijn avond goed maakt :)
Goed adres voor een nacht, maar het beheer is een groot contrast met het warme 'Atelier des Volets Bleus'.

Foto's en Wifi blijft heel moeilijk hier.
Laatste foto's toevoegen was nachtwerk :)

Wordt vervolgd :)