From Snow on the Aubrac to Sunshine in Figeac
Door: hans2hike
Blijf op de hoogte en volg hans
06 Juni 2013 | Frankrijk, Figeac
.
Day 100 Th/Do: Livinhac-le-Haut -》Figeac 24 km
( zie Nederlands hieronder )
The weather has changed completely. I had hail, snow and cold so recently on the Aubrac. And now the sun is shining, getting used to walk in the sweltering heat of 27 ° Celsius. What a difference. I really enjoy this summer feeling. Delicious on path in my T-shirt and short trousers. Feeling the wind on your skin. Listening to the crickets. Smell and look at the scenery you walk through.
Now loosing energy also because of the heat of course. This requires adjustment. I should maybe leave earlier, but that doesn’t work yet.
I search for a better balance between meeting other pilgrims and to have reflection time for myself, walking alone. Trying to walk slower, stopping more for beautiful things on my path. Observing more and especially having time for the inside, to rest and find my balance.
This past week I went too fast I think. And sometimes I miss special places. So I continue to learn :) Full aware that I am not perfect, but that I need to go on.
From Livinhac-le-Haut I leave late and quiet. I try to walk alone on the trail. The others walk already before me. I can meet them later. But the day starts with a wonderful rest. And sometimes I see the whole day no other pilgrim and I come to myself with help from above. I read often my favorite psalm 139, sometimes loud in a church. A nice way to bring your feelings and thoughts to God. Learned from Benjamin. Special these new friends since Taizé.
And so I climb from church to church, enjoying the view. Livinhac-le-Haut disappears into the valley. Starting a new day. Visiting an old church with impressive murals. And continue and see a Apostel James as a pilgrim on a beautiful window. Reminding the pilgrims from years ago, and that Jesus was sending his disciples on the road with a lot less than what I am carrying with me :)
At the end of this day in the heat, I continue and try to help some others. But finally I arrive alone in Figeac. Many pilgrims skip Figeac because of a stupid rumor that the gite’s there are full. But my experience is that you always find a free bed.
In the tourist office in Figeac I meet Barbara from southern Germany. Together we walk to our advised Gite 'Gua' in a typical house where we get an attentive welcome. Only I am surprised when we have to pack the backpack in plastic bags. The second time after Conques. But I notice myself no bed bugs, except for one little animal on my pants. I have no idea how bed bugs / bugs look like :)
A lovely evening in Figeac. I am allowed to visit quickly the church that is closing. And I enjoy a good dinner, warm outside on the central square. I see other pilgrims coming and go and have a chat. But I eat alone. Some time for my personal notes in my beautiful book. And I study the route to the Pyrenees. It is maybe better to stop earlier on a day and make some shorter walks with this heat, and not follow the distance described in the guide book. The advantage is that I have less trouble slipping in the mud with crossing water on bare feet. Caused by water and mud as Carla happened, a pilgrim from the Netherlands that walks about 2 weeks in front of me.
That night I sleep unfortunately very poor. First by a champion snorer in the bunk below me. That of course is just unlucky. But then also awakened by the entertainment and traffic noise. So tip: Ask in ‘Gua’ in Figeac a room on the garden side.
---
Van Sneeuw op de Aubrac naar zon in Figeac
Het weer is totaal omgeslagen. Hagel, sneeuw en kou nog kort geleden op de Aubrac. En nu stralende zon, wennen aan lopen in de zinderende hitte. 27 ºC. Wat een verschil. Genieten doe ik van dit zomers gevoel. Heerlijk op pad in T-shirt en met afgeritste broekspijpen. De wind op je huid voelen. Luisteren naar de krekels. Ruiken en kijken naar het landschap wat aan mij voorbij trekt.
En ook puffen in de hitte natuurlijk. Dat vraagt om aanpassing. Vroeger vertrekken misschien, maar dat is mij nog niet gelukt.
Ik zoek net een betere balans tussen anderen ontmoeten en in het alleen zijn tot mijn kern doordringen. Minder gedreven onderweg zijn, rustiger lopen, stoppen als ik iets moois zie en zo nog meer waarnemen en vooral van binnen tot rust en balans komen.
De afgelopen week ging ik te hard denk ik. En ben ik soms bijzondere plaatsen voorbij geraced. Zo blijf ik leren :)
Vanuit Livinhac-le-Haut vertrek ik weer laat en rustig. Ik probeer meer alleen op pad te gaan. De anderen lopen dan al voor mij uit en kan ik later gaan ontmoeten. Maar de dag begint met een heerlijke rust. En soms zie ik de hele dag geen andere pelgrim en kom ik toe aan mijzelf met hulp van boven. Mijn favoriete psalm 139 lees ik nu vaak hardop in een kerk. Een mooie vorm om je gevoelens en gedachten bij God te brengen. Geleerd van Benjamin. Bijzondere nieuwe vrienden sinds Taizé.
En zo klim ik weer omhoog van kerk naar kerk, geniet van het uitzicht. Livinhac-le-Haut verdwijnt weer in de diepte. Een nieuwe dag. Onderweg een kerkje met indrukwekkend oude muurschilderingen. En verder op nog een Jacobus als pelgrim op een mooi raam. Zo stuurde Jezus eigenlijk al zijn discipelen op pad met heel wat minder dan wat ik meesjouw :)
Aan het eind van deze dag is het zwoegen door de hitte en probeer ik nog wat anderen te helpen. Maar uiteindelijk kom ik toch alleen in Figeac aan. Velen hebben deze mooie plaats overgeslagen door een dom gerucht dat de gites daar vol zitten. Maar mijn ervaring is dat je altijd nog wel een plekje vind.
In het toeristenbureau in Figeac ontmoet ik Barbara uit Zuid-Duitsland. Samen lopen wij naar onze Gite 'Gua' in een karakteristiek huis en met een attente beheerster. Alleen door het oude huis en de vele pelgrims moeten we wel de rugzak in plasticzakken inpakken. De tweede keer na Conques. Maar verder heb ik zelf geen last, behalve 1 beestje dat ik van mijn broek afsla. Geen idee eigenlijk hoe bed bugs / wantsen er uit zien :)
Een heerlijke avond in Figeac. Mag nog net de kerk in die direct na mij sluit. En geniet van een goed diner, lekker warm buiten op het centraal gelegen plein. Zie andere pelgrims komen en gaan en maak een praatje. Maar ik eet even alleen. Even tijd voor mijn persoonlijke aantekeningen in mijn mooie boekje. En ik bestudeer de route maar de Pyreneeën. Ik ga vaker iets eerder stoppen en maak sommige forse etappes wat kleiner met deze hitte. Voordeel is wel dat ik misschien minder last ga hebben van uitglijden in de modder en met blote voeten door het water en de modder moeten lopen. Zoals Carla overkwam, een pelgrim uit Nederland die zo'n 2 weken voor mij uitloopt.
Die nacht slaap ik helaas zeer slecht. Eerst door een kampioen snurker onder mij in het stapelbed. Dat is natuurlijk gewoon pech hebben. Maar dan ook nog wakker door het uitgaans en verkeerslawaai. Dus tip vraag in 'Gua' in Figeac om een kamer aan de tuinkant.
Day 100 Th/Do: Livinhac-le-Haut -》Figeac 24 km
( zie Nederlands hieronder )
The weather has changed completely. I had hail, snow and cold so recently on the Aubrac. And now the sun is shining, getting used to walk in the sweltering heat of 27 ° Celsius. What a difference. I really enjoy this summer feeling. Delicious on path in my T-shirt and short trousers. Feeling the wind on your skin. Listening to the crickets. Smell and look at the scenery you walk through.
Now loosing energy also because of the heat of course. This requires adjustment. I should maybe leave earlier, but that doesn’t work yet.
I search for a better balance between meeting other pilgrims and to have reflection time for myself, walking alone. Trying to walk slower, stopping more for beautiful things on my path. Observing more and especially having time for the inside, to rest and find my balance.
This past week I went too fast I think. And sometimes I miss special places. So I continue to learn :) Full aware that I am not perfect, but that I need to go on.
From Livinhac-le-Haut I leave late and quiet. I try to walk alone on the trail. The others walk already before me. I can meet them later. But the day starts with a wonderful rest. And sometimes I see the whole day no other pilgrim and I come to myself with help from above. I read often my favorite psalm 139, sometimes loud in a church. A nice way to bring your feelings and thoughts to God. Learned from Benjamin. Special these new friends since Taizé.
And so I climb from church to church, enjoying the view. Livinhac-le-Haut disappears into the valley. Starting a new day. Visiting an old church with impressive murals. And continue and see a Apostel James as a pilgrim on a beautiful window. Reminding the pilgrims from years ago, and that Jesus was sending his disciples on the road with a lot less than what I am carrying with me :)
At the end of this day in the heat, I continue and try to help some others. But finally I arrive alone in Figeac. Many pilgrims skip Figeac because of a stupid rumor that the gite’s there are full. But my experience is that you always find a free bed.
In the tourist office in Figeac I meet Barbara from southern Germany. Together we walk to our advised Gite 'Gua' in a typical house where we get an attentive welcome. Only I am surprised when we have to pack the backpack in plastic bags. The second time after Conques. But I notice myself no bed bugs, except for one little animal on my pants. I have no idea how bed bugs / bugs look like :)
A lovely evening in Figeac. I am allowed to visit quickly the church that is closing. And I enjoy a good dinner, warm outside on the central square. I see other pilgrims coming and go and have a chat. But I eat alone. Some time for my personal notes in my beautiful book. And I study the route to the Pyrenees. It is maybe better to stop earlier on a day and make some shorter walks with this heat, and not follow the distance described in the guide book. The advantage is that I have less trouble slipping in the mud with crossing water on bare feet. Caused by water and mud as Carla happened, a pilgrim from the Netherlands that walks about 2 weeks in front of me.
That night I sleep unfortunately very poor. First by a champion snorer in the bunk below me. That of course is just unlucky. But then also awakened by the entertainment and traffic noise. So tip: Ask in ‘Gua’ in Figeac a room on the garden side.
---
Van Sneeuw op de Aubrac naar zon in Figeac
Het weer is totaal omgeslagen. Hagel, sneeuw en kou nog kort geleden op de Aubrac. En nu stralende zon, wennen aan lopen in de zinderende hitte. 27 ºC. Wat een verschil. Genieten doe ik van dit zomers gevoel. Heerlijk op pad in T-shirt en met afgeritste broekspijpen. De wind op je huid voelen. Luisteren naar de krekels. Ruiken en kijken naar het landschap wat aan mij voorbij trekt.
En ook puffen in de hitte natuurlijk. Dat vraagt om aanpassing. Vroeger vertrekken misschien, maar dat is mij nog niet gelukt.
Ik zoek net een betere balans tussen anderen ontmoeten en in het alleen zijn tot mijn kern doordringen. Minder gedreven onderweg zijn, rustiger lopen, stoppen als ik iets moois zie en zo nog meer waarnemen en vooral van binnen tot rust en balans komen.
De afgelopen week ging ik te hard denk ik. En ben ik soms bijzondere plaatsen voorbij geraced. Zo blijf ik leren :)
Vanuit Livinhac-le-Haut vertrek ik weer laat en rustig. Ik probeer meer alleen op pad te gaan. De anderen lopen dan al voor mij uit en kan ik later gaan ontmoeten. Maar de dag begint met een heerlijke rust. En soms zie ik de hele dag geen andere pelgrim en kom ik toe aan mijzelf met hulp van boven. Mijn favoriete psalm 139 lees ik nu vaak hardop in een kerk. Een mooie vorm om je gevoelens en gedachten bij God te brengen. Geleerd van Benjamin. Bijzondere nieuwe vrienden sinds Taizé.
En zo klim ik weer omhoog van kerk naar kerk, geniet van het uitzicht. Livinhac-le-Haut verdwijnt weer in de diepte. Een nieuwe dag. Onderweg een kerkje met indrukwekkend oude muurschilderingen. En verder op nog een Jacobus als pelgrim op een mooi raam. Zo stuurde Jezus eigenlijk al zijn discipelen op pad met heel wat minder dan wat ik meesjouw :)
Aan het eind van deze dag is het zwoegen door de hitte en probeer ik nog wat anderen te helpen. Maar uiteindelijk kom ik toch alleen in Figeac aan. Velen hebben deze mooie plaats overgeslagen door een dom gerucht dat de gites daar vol zitten. Maar mijn ervaring is dat je altijd nog wel een plekje vind.
In het toeristenbureau in Figeac ontmoet ik Barbara uit Zuid-Duitsland. Samen lopen wij naar onze Gite 'Gua' in een karakteristiek huis en met een attente beheerster. Alleen door het oude huis en de vele pelgrims moeten we wel de rugzak in plasticzakken inpakken. De tweede keer na Conques. Maar verder heb ik zelf geen last, behalve 1 beestje dat ik van mijn broek afsla. Geen idee eigenlijk hoe bed bugs / wantsen er uit zien :)
Een heerlijke avond in Figeac. Mag nog net de kerk in die direct na mij sluit. En geniet van een goed diner, lekker warm buiten op het centraal gelegen plein. Zie andere pelgrims komen en gaan en maak een praatje. Maar ik eet even alleen. Even tijd voor mijn persoonlijke aantekeningen in mijn mooie boekje. En ik bestudeer de route maar de Pyreneeën. Ik ga vaker iets eerder stoppen en maak sommige forse etappes wat kleiner met deze hitte. Voordeel is wel dat ik misschien minder last ga hebben van uitglijden in de modder en met blote voeten door het water en de modder moeten lopen. Zoals Carla overkwam, een pelgrim uit Nederland die zo'n 2 weken voor mij uitloopt.
Die nacht slaap ik helaas zeer slecht. Eerst door een kampioen snurker onder mij in het stapelbed. Dat is natuurlijk gewoon pech hebben. Maar dan ook nog wakker door het uitgaans en verkeerslawaai. Dus tip vraag in 'Gua' in Figeac om een kamer aan de tuinkant.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
