On my way to / Op weg naar Astorga
Door: hans2hike
Blijf op de hoogte en volg hans
27 Juli 2013 | Spanje, Astorga
.
Day 151 Sa/Za: Hospital de Órbigo -》Astorga 19 km
( zie Nederlands hieronder )
The next day to Astorga is very beautiful, a city with many memories to the Roman period. It's walking up and down today. Scenic views. Cornfields. Rock Paths. With a view on the Montes de Leon with Cruz de Ferro far away. A beautiful landscape.
Cruz de Ferro is the place where you leave symbolically your burden behind, I reach this place now within a few days. My thoughts turn more and more to the slow return to home and restart of my life. How to take home my experiences of the Camino. The confidence and trust to stay close to myself.
But first I need to walk the rest of my Camino to Santiago and to the Spanish sea at Finisterre and Muxia.
I walk alone and stop at the amazing place in the no man's land towards Astorga, where a pilgrim started four years ago to share food & drinks to the pilgrims that come along. Now he does this with his girlfriend. Donativo: you decide yourself what you can pay.
A great place where I am talking with other pilgrims as Dorien from Belgium. Then I walk on alone, enjoying it and just before Astorga I meet Anneke from NL again, find Dorien also back. We decide to stay in a great hostel at the beginning of the village close to first church.
Alone I walk through Astorga, enjoy the Roman festivities. Residents walk dressed as Romans, music everywhere. I find a group of young pilgrims from Spain, Basque, Romania and Sweden. Sit and diner with them and enjoy the great pilgrim sharing. In the evening I go to a pilgrim church service and blessing, get to bed and sleep well for the next trip.
---
Op weg naar Astorga
De volgende dag volgt er een prachtige wandeling naar Astorga, waar veel herinneringen aan de Romeinse tijd zijn terug te vinden. Het gaat wat meer op en neer. Mooie uitzichten. Korenvelden. Rotspaden. En de Montes de Leon wordt zichtbaar in de verte. Een ander en mooi landschap.
Cruz de Ferro de plek om je last symbolisch achter te laten, bereik ik binnen enkele dagen al. Mijn gedachten gaan steeds meer naar een langzame terugkeer en herstart thuis. Hoe het gevoel van vertrouwen en meer mij zelf te zijn, mee te nemen naar huis.
Maar eerst de rest van mijn Camino naar Santiago en de Spaanse zee bij Finisterre en Muxia.
Ik loop alleen en stop bij de fantastische plek in het niemandsland richting Astorga, waar een pelgrim vier jaar geleden drinken en eten begon te delen aan de pelgrims die langs komen. Nu doet hij dit samen met zijn vriendin. Donativo. Je geeft wat je wilt.
Een geweldige plek waar ik een lange tijd blijf zitten praten met andere pelgrims zoals Dorien uit België. Dan loop ik weer alleen verder, geniet en wordt vlak voor Astorga ingehaald door Anneke uit NL, vinden Dorien weer en besluiten te blijven in een geweldige herberg aan het begin van het dorp bij de eerste kerk.
Alleen loop ik door Astorga, geniet van de middeleeuwse festiviteiten. Bewoners lopen verkleed, muziek overal. Ik vind een groep pelgrim jongeren uit Spanje, Basken, Roemenië en Zweden. Ga gezellig bij hen zitten en geniet van het pelgrim zijn. Samen delen. 's Avonds nog een pelgrimsmis en zegen, naar bed en uitrusten voor de volgende tocht.
.
Day 151 Sa/Za: Hospital de Órbigo -》Astorga 19 km
( zie Nederlands hieronder )
The next day to Astorga is very beautiful, a city with many memories to the Roman period. It's walking up and down today. Scenic views. Cornfields. Rock Paths. With a view on the Montes de Leon with Cruz de Ferro far away. A beautiful landscape.
Cruz de Ferro is the place where you leave symbolically your burden behind, I reach this place now within a few days. My thoughts turn more and more to the slow return to home and restart of my life. How to take home my experiences of the Camino. The confidence and trust to stay close to myself.
But first I need to walk the rest of my Camino to Santiago and to the Spanish sea at Finisterre and Muxia.
I walk alone and stop at the amazing place in the no man's land towards Astorga, where a pilgrim started four years ago to share food & drinks to the pilgrims that come along. Now he does this with his girlfriend. Donativo: you decide yourself what you can pay.
A great place where I am talking with other pilgrims as Dorien from Belgium. Then I walk on alone, enjoying it and just before Astorga I meet Anneke from NL again, find Dorien also back. We decide to stay in a great hostel at the beginning of the village close to first church.
Alone I walk through Astorga, enjoy the Roman festivities. Residents walk dressed as Romans, music everywhere. I find a group of young pilgrims from Spain, Basque, Romania and Sweden. Sit and diner with them and enjoy the great pilgrim sharing. In the evening I go to a pilgrim church service and blessing, get to bed and sleep well for the next trip.
---
Op weg naar Astorga
De volgende dag volgt er een prachtige wandeling naar Astorga, waar veel herinneringen aan de Romeinse tijd zijn terug te vinden. Het gaat wat meer op en neer. Mooie uitzichten. Korenvelden. Rotspaden. En de Montes de Leon wordt zichtbaar in de verte. Een ander en mooi landschap.
Cruz de Ferro de plek om je last symbolisch achter te laten, bereik ik binnen enkele dagen al. Mijn gedachten gaan steeds meer naar een langzame terugkeer en herstart thuis. Hoe het gevoel van vertrouwen en meer mij zelf te zijn, mee te nemen naar huis.
Maar eerst de rest van mijn Camino naar Santiago en de Spaanse zee bij Finisterre en Muxia.
Ik loop alleen en stop bij de fantastische plek in het niemandsland richting Astorga, waar een pelgrim vier jaar geleden drinken en eten begon te delen aan de pelgrims die langs komen. Nu doet hij dit samen met zijn vriendin. Donativo. Je geeft wat je wilt.
Een geweldige plek waar ik een lange tijd blijf zitten praten met andere pelgrims zoals Dorien uit België. Dan loop ik weer alleen verder, geniet en wordt vlak voor Astorga ingehaald door Anneke uit NL, vinden Dorien weer en besluiten te blijven in een geweldige herberg aan het begin van het dorp bij de eerste kerk.
Alleen loop ik door Astorga, geniet van de middeleeuwse festiviteiten. Bewoners lopen verkleed, muziek overal. Ik vind een groep pelgrim jongeren uit Spanje, Basken, Roemenië en Zweden. Ga gezellig bij hen zitten en geniet van het pelgrim zijn. Samen delen. 's Avonds nog een pelgrimsmis en zegen, naar bed en uitrusten voor de volgende tocht.
.
-
27 Juli 2013 - 20:35
Bas:
Mooi dat je het naderende einde van de camino zo goed beschrijft. Ook dan in vertrouwen op God. Hij is er na de camino ook. Zo te lezen vanaf het begin tot nu toe ben je zelf veranderd. Toch ook weer niet: je bent en blijft Hans met talenten, wijsheid, rust, stabiliteit. Mooi om te zien hoe je steeds nieuwe situaties op je eigen manier tegemoet treedt. Je laat ook ruimte voor de nieuw ontdekte kanten.
Ook de laatste etappe:veel goede overpeinzingen en veel mooie gedachten gewenst. Ik wens je Gods nabijheid. -
28 Juli 2013 - 09:25
Koos:
Hans, bij je vorige verslag schreef ik iets over het woord: gedenken.
Ik noemde eigenlijk alleen maar 'negatieve' momenten.
Maar het is wijzer om ook 'hemelse' momenten te gedenken, zoals bijvoorbeeld: het met Jezus opgestaan zijn,
en: gedenk de sabbatdag is gedenk dat wij Gods rust / shaloom zijn ingegaan!
Ook herinner ik mij uit een cursus dat als God gedenkt, dat er dan altijd wat gebeurt: Hij gedacht Rachel en zij werd zwanger. Dus als wij gedenken, dan verandert er hoe dan ook altijd iets in ons.
Blij toe dat je niet ".... werd uitgedaagd voor een toernooi .....", want dan zou je vier weken moeten vechten. Maar zo te lezen heb je overal plezier in, dus ........
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
