Climbing to Cruz de Ferro / Omhoog via cafeetjes

.
Day 152 Su/Zo: Astorga -》Foncebadón 26 km

( zie Nederlands hieronder )

After the lively Roman atmosphere in Astorga I start this Camino day with Anneke and Dorien. Relaxed without obligations to each other. A beautiful walk up hill, coming closer and closer towards the dark clouds. On our way first a super cozy little pub where the landlady sings along with the Italian music. Later another brake in cowboy atmosphere.

Finally we climb to 'Foncebadon' after a good lunch in 'Rabanal-del-Camino’. It gets colder and wetter while we climb. We put the reain poncho and warmer clothes back on. To Cruz de Ferro is only a small climb tomorrow. More and more I think about the transition to home. How to stay close to myself

We choose tired for the first albergue to the right, and end up in a chilly basement. So better first check your guide book and walk to the next albergue (recommended). But it's raining outside and it's cold up there on the mountain, so it is nice to stay inside. Beautiful conversations there with other pilgrims.

That night I cannot sleep and I understand later the others around me have the same problem. A solid snorer is sleeping just above me. So I start the next day very tired. It's nothing personal, but I try the following night not to meet him again :)

---

Omhoog via cafeetjes

Na de gezellige Romeinse sfeer in Astorga gaan Anneke, Dorien en ik samen op pad. Ontspannen zonder verplichtingen aan elkaar. Een mooie tocht omhoog wel steeds meer richting de donkere wolken. Onderweg eerst een super gezellig klein cafeetje waar de waardin mee zingt met de Italiaanse muziek. Later nog meer rust in cowboy sfeer.
Uiteindelijk klimmen wij naar ‘Foncebadón’ na een goede lunch in ‘Rabanal-del-Camino’. Steeds kouder en natter wordt het. De poncho en warmere kleren weer aan. Naar Cruz de Ferro is nog maar een kleine klim morgen.
Steeds meer denk ik aan de overgang naar huis. Hoe dicht bij mijzelf te blijven.

We kiezen vermoeid voor de eerste herberg rechts, en blijken in een kille kelder te slapen. Toch beter eerst je boekje controleren. Maar buiten regent het en is het guur daar boven op de berg, dus lekker binnen blijven. Gelukkig mooie gesprekken daar met andere pelgrims.
Die nacht slaap ik en begrijp ik later ook de anderen om mij heen, erg slecht door een stevige snurker boven mij.
Het is niets persoonlijks, maar die probeer je de volgende nacht dan niet meer tegen te komen :)
.