Miracles on the camino & my glasses (bril foetsie)

.
Day 136 Fr/Vr: Azofra -》Santa Domingo de la Calzada 15 km
Day 137 Sa/Za: Santa Domingo de la Calzada -》Belorado 24 km

( zie Nederlands hieronder )

After months of struggling with the French language, I still say ‘Merci’ against the Spaniards :)
Now trying to learn Spanish feels as too much. Many Spaniards do not understand English and my little French is my first impulsive reaction. But with improvisation you come far :)
And there are plenty of pilgrims around me, who speak Spanish.

I wake up in Azofra at 5 o'clock already, breakfast quietly and have good talk to the pilgrims who leave. Nice and relaxed. When I want to leave the albergue I cannot find my glasses. I am looking through the entire building, but find nothing. So finally I decide to leave without my glasses.
Luckily I have still my sunglasses. Because these are very important in this Spanish sunshine.
Because I'm on the road late, I walk alone through the nature. First, I enjoy the rising sun and climb, descend and climb up again. At the top of the hill I feel suddenly intense alone in life. Emotions can overtake you on such a moment. But I realize that I feel also the energy to live on my journey the past few months. Important for when I get home again. I rest a minute, breath and move on again. Hours later I arrive in 'Santa Domingo de la Calzada’, where I meet my Dutch pilgrim friends again.
I really want to walk to Granon, to an advised albergue. But the cozy atmosphere of my Camino friends makes me to decide to stay. In Santa Domingo the people of the pilgrim’s albergue speak good English and are very helpful. So I ask them to call the previous albergue to ask if my glasses are found. And yes, that afternoon my glasses come after me. Transported by a cyclist by bike. It feels as a miracle. The staff at this albergue is still living in the ideas of Santa Domingo. With the wondrous legend, about the salvation of the convicted boy and the death chicken that awakes again. One of the Camino legends. Maybe someone can add a web link of this story.

That evening we eat together near the albergue while a heavy thunderstorm breaks loose. After the first days of sunshine in Spain. Again we have to say goodbye. Hans must unfortunately travel back towards our lowlands in Holland.

The next day walking on to Belorado. Another hot day. In the center we find a cozy albergue with swimming pool 'Cuatra Contanes’. Swimming a few laps feels good for the muscles. Fernández the nice manager of the albergue takes good care of us.
Characteristic in this region are the flat church towers with storks' nests. If we try to attend the pilgrim mass when there appears to be at that time a funeral mass. Massively visited. Sad moment but a good impression of the close-knit village community.

---

Wonderlijke camino legende & mijn bril

Na maanden worstelen met de Franse taal zeg ik nu steeds Merci tegen de Spanjaarden :)
Nu ook nog Spaans leren wil nog echt niet lukken. En veel Spanjaarden verstaan geen Engels en ook mijn impulsieve zinnetjes Frans niet. Maar met wat gebaren kom je ver :)
En er zijn genoeg pelgrims om mij heen die wel Spaans spreken

In Azofra ben ik er om 5 uur al uit, ontbijt rustig en praat met de pelgrims die vertrekken. Lekker relaxed. Als ik als laatste wil vertrekken kan ik mijn bril niet vinden. Ik zoek het hele gebouw af maar vind niets. Besluit uiteindelijk maar te vertrekken zonder bril. Gelukkig heb ik mijn zonnebril nog. Want die is onmisbaar in deze Spaanse zon.
Doordat ik later op pad ben loop ik alleen door de natuur. Eerst geniet ik van de opkomende zon en klim, daal en klim weer omhoog. Op de top van de heuvel voel ik het alleen in het leven staan ineens weer intensief. Dat kan je zomaar overvallen.Maar ik besef mij dat ik op mijn tocht de afgelopen maanden ook de energie voel om te leven. Belangrijk voor als ik weer thuiskom. Ik rust even, herpak mijzelf en ga weer verder en kom uren later aan in 'Santa Domingo de la Calzada', waar ik mijn Nederlandse pelgrimsvrienden weer tegen kom. Ik wil eigenlijk door naar Granon waar een bijzondere herberg is. Maar het gezellig bij mijn camino vrienden blijven haalt mij toch over om in Santa Domingo te blijven. In de pelgrimsherberg daar spreekt men goed Engels en is zeer behulpzaam. Dus vraag ik of zij willen bellen naar de vorige herberg of mijn bril gevonden is. En ja hoor die middag komt mijn bril mij achterna. Vervoert door een fietser naar mijn herberg. De wonderen zijn de wereld nog niet uit. Het personeel van deze herberg leven nog steeds in navolging van Santa Domingo. Waarover de wonderlijke legende schrijft over de redding van de veroordeelde jongen en de kip & haan die opvliegen. Een van de camino legenden. Misschien kan iemand een internet link toevoegen naar dit verhaal.

Die avond eten wij gezellig samen, vlakbij de herberg terwijl heftig onweer losbarst. De eerste na dagen zon in Spanje.
Ook weer afscheid. Hans moet helaas weer richting onze lage landen.

De dag erna verder naar Belorado. Weer een hete dag. In het centrum vinden wij een gezellige herberg met zwembad, 'Cuatra Contanes'. Een paar baantjes zwemmen voelt goed voor de spieren. Fernández de aardige manager eigenaar van de herberg zorgt goed voor ons.
Karakteristiek in deze streek zijn de platte kerktorens met ooievaarsnesten. Als wij proberen de pelgrimsmis bij te wonen, blijkt er op dat moment een begrafenismis te zijn. Massaal bezocht. Trieste aanleiding maar een mooi beeld van de hechte dorps gemeenschap.
.