From Troyes to Chaource
Door: hans2hike
Blijf op de hoogte en volg hans
18 April 2013 | Frankrijk, Chaource
.
Day 51 Th/Do: Troyes -> Chaource 31 km
( zie Nederlands hieronder )
Until Chaource in the region Chaourçois (famous for its cheese), I followed a 31 km highway because I wanted to walk this in one day. Boring but fast. Walking with Taizé music in my ears, but my eyes open to check the traffic and to step if necessary in the grass on side of the road to step away from a passing car. I stay overnight in a simple pilgrims place in Chaource, recommended to me and reserved in Troyes. There was some confusion when I arrived, I think because not many pilgrims come here, but later I was welcomed by the priest. But I was not happy when I saw the filthy bed and smoky room. The temporary resident also clearly showed that he was not happy with my arrival. What I understood better when I listened to his life story later.
But it was a very difficult moment for me, and my energy was totally gone. I realized I had to restore myself first and take a break. So I went out, bought some simple food and had a diner at a bench outdoors. Then yet back again, and not fled to the hotel in Chaource. I had the feeling that I should see this as a lesson. A pilgrim should be grateful with everything with what he gets. So I went back inside to my sleeping place. I was glad that I was able to connect this time with Andre, who lived there and just woke up from a short nap. So I introduced myself again and this time he did not ignore it. I was able to understand his story in quick French, that he was a refugee from Africa and moved from residence to residence. It was clear that he was very unhappy. I could not do much more than show understanding blocked by my limited French. After which I went to sleep, he much later. It was a difficult night. In the morning I walked away, at 8:00 it was time for me to start again, Andre was still in a deep sleep. When I walked in the fresh air, I felt powerless, realizing me how sad the life of Andre was, and how bad I could help him. That he had plenty of food and drink thanks to the priest, but an a uncertain hopeless existence. And that I can go back home to a safe house. I chosen for this pilgrim life, but had no choice. That is how a difficult night for me, brought me close to a refugee.
This has never left my thoughts on my further Camino.
That is why I add this song which much impressed me:
http://www.youtube.com/watch?v=p1L4i8RfcCM
---
Van Troyes naar Chaource
Tot Chaource in de streek Chaourcois, bekend door zijn kaas, heb ik 31 km de autoweg gevolgd omdat ik op wou schieten. Saai maar snel. Dus flink doorgestapt, met Taize muziek in de oren, maar mijn ogen open voor het verkeer en een rustpauze af en toe in een groen zijweggetje. Overnacht in een simpel pelgrimsverblijf in Chaource, mij aangeraden en gereserveerd in Troyes. Even wat verwart ontvangen, ik denk omdat daar niet vaak pelgrims komen. Vriendelijk ontvangen door de pastoor, maar erg geschrokken toen ik het vieze bed en de benauwde en rokerige ruimte zag. De tijdelijke bewoner liet ook duidelijk merken dat hij niet blij met was met mijn komst. Wat ik later wel beter begreep door wat hij heeft meegemaakt.
Maar ik zat er even helemaal doorheen en mijn energie was op. Ik besefte dat ik mijzelf eerst moest herpakken en op adem komen. Dus ben ik maar naar buiten gegaan, wat eten gekocht en gedineerd op een bankje buiten. Daarna toch terug, en niet weggevlucht naar het hotel in Chaource. Ik had toch het gevoel dat ik hier iets van moest zien te leren. Een pelgrim moet dankbaar (leren) zijn met alles met wat hij krijgt. Dus weer naar binnen en mijn slaapplek opgezocht. Gelukkig lukte het mij toen wel om een praatje te maken met Andre die daar woonde en net weer wakker werd. Mijzelf nog eens voorgesteld, wat hij nu niet negeerde. Zijn verhaal in rap Frans aangehoord dat hij een vluchteling uit Afrika was en van verblijf naar verblijf verhuisde. Het was heel duidelijk dat hij heel ongelukkig was. Ik kon niet veel meer doen dan begrip tonen door mijn gebrekkige Franse taal. Waarna ik ben gaan slapen, hij veel later. Een moeilijke benauwde nacht. In de ochtend ben ik weggeslopen, al 8 uur dus de hoogste tijd voor mij om weer op pad gegaan. De frisse lucht in. Maar machteloos voelde ik mij wel. Mij beseffend hoe triest het leven van Andre daar was en hoe slecht ik hem kon helpen. Dat hij via de pastorie wel genoeg eten en drinken had, maar een onzeker een uitzichtloos bestaan. En dat ik vanuit mijn pelgrimsleven weer terug kan naar een veilig huis, maar hij niet. Zo heeft een zware nacht voor mij, mij ook even heel dicht bij een vluchteling gebracht.
Dit heeft mij niet meer losgelaten op mijn tocht verder.
Een lied vanuit de 'Vluchtkerk' in dec 2012 wat veel indruk op mij maakte :
http://www.youtube.com/watch?v=p1L4i8RfcCM
Day 51 Th/Do: Troyes -> Chaource 31 km
( zie Nederlands hieronder )
Until Chaource in the region Chaourçois (famous for its cheese), I followed a 31 km highway because I wanted to walk this in one day. Boring but fast. Walking with Taizé music in my ears, but my eyes open to check the traffic and to step if necessary in the grass on side of the road to step away from a passing car. I stay overnight in a simple pilgrims place in Chaource, recommended to me and reserved in Troyes. There was some confusion when I arrived, I think because not many pilgrims come here, but later I was welcomed by the priest. But I was not happy when I saw the filthy bed and smoky room. The temporary resident also clearly showed that he was not happy with my arrival. What I understood better when I listened to his life story later.
But it was a very difficult moment for me, and my energy was totally gone. I realized I had to restore myself first and take a break. So I went out, bought some simple food and had a diner at a bench outdoors. Then yet back again, and not fled to the hotel in Chaource. I had the feeling that I should see this as a lesson. A pilgrim should be grateful with everything with what he gets. So I went back inside to my sleeping place. I was glad that I was able to connect this time with Andre, who lived there and just woke up from a short nap. So I introduced myself again and this time he did not ignore it. I was able to understand his story in quick French, that he was a refugee from Africa and moved from residence to residence. It was clear that he was very unhappy. I could not do much more than show understanding blocked by my limited French. After which I went to sleep, he much later. It was a difficult night. In the morning I walked away, at 8:00 it was time for me to start again, Andre was still in a deep sleep. When I walked in the fresh air, I felt powerless, realizing me how sad the life of Andre was, and how bad I could help him. That he had plenty of food and drink thanks to the priest, but an a uncertain hopeless existence. And that I can go back home to a safe house. I chosen for this pilgrim life, but had no choice. That is how a difficult night for me, brought me close to a refugee.
This has never left my thoughts on my further Camino.
That is why I add this song which much impressed me:
http://www.youtube.com/watch?v=p1L4i8RfcCM
---
Van Troyes naar Chaource
Tot Chaource in de streek Chaourcois, bekend door zijn kaas, heb ik 31 km de autoweg gevolgd omdat ik op wou schieten. Saai maar snel. Dus flink doorgestapt, met Taize muziek in de oren, maar mijn ogen open voor het verkeer en een rustpauze af en toe in een groen zijweggetje. Overnacht in een simpel pelgrimsverblijf in Chaource, mij aangeraden en gereserveerd in Troyes. Even wat verwart ontvangen, ik denk omdat daar niet vaak pelgrims komen. Vriendelijk ontvangen door de pastoor, maar erg geschrokken toen ik het vieze bed en de benauwde en rokerige ruimte zag. De tijdelijke bewoner liet ook duidelijk merken dat hij niet blij met was met mijn komst. Wat ik later wel beter begreep door wat hij heeft meegemaakt.
Maar ik zat er even helemaal doorheen en mijn energie was op. Ik besefte dat ik mijzelf eerst moest herpakken en op adem komen. Dus ben ik maar naar buiten gegaan, wat eten gekocht en gedineerd op een bankje buiten. Daarna toch terug, en niet weggevlucht naar het hotel in Chaource. Ik had toch het gevoel dat ik hier iets van moest zien te leren. Een pelgrim moet dankbaar (leren) zijn met alles met wat hij krijgt. Dus weer naar binnen en mijn slaapplek opgezocht. Gelukkig lukte het mij toen wel om een praatje te maken met Andre die daar woonde en net weer wakker werd. Mijzelf nog eens voorgesteld, wat hij nu niet negeerde. Zijn verhaal in rap Frans aangehoord dat hij een vluchteling uit Afrika was en van verblijf naar verblijf verhuisde. Het was heel duidelijk dat hij heel ongelukkig was. Ik kon niet veel meer doen dan begrip tonen door mijn gebrekkige Franse taal. Waarna ik ben gaan slapen, hij veel later. Een moeilijke benauwde nacht. In de ochtend ben ik weggeslopen, al 8 uur dus de hoogste tijd voor mij om weer op pad gegaan. De frisse lucht in. Maar machteloos voelde ik mij wel. Mij beseffend hoe triest het leven van Andre daar was en hoe slecht ik hem kon helpen. Dat hij via de pastorie wel genoeg eten en drinken had, maar een onzeker een uitzichtloos bestaan. En dat ik vanuit mijn pelgrimsleven weer terug kan naar een veilig huis, maar hij niet. Zo heeft een zware nacht voor mij, mij ook even heel dicht bij een vluchteling gebracht.
Dit heeft mij niet meer losgelaten op mijn tocht verder.
Een lied vanuit de 'Vluchtkerk' in dec 2012 wat veel indruk op mij maakte :
http://www.youtube.com/watch?v=p1L4i8RfcCM
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
